Bazen toprağın altına ölmeden önce girdiğimiz zamanlar olur.
Sayfa 13 - İndigo YayınlarıKitabı okuyor
Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son gücün çığlığıdır. Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o gücün de yok olduğu zamanlardır ki, onun yerine geçen sessizlik, en şiddetli acının yarattığı gözyaşlarından daha yakıcıdır.
O zamanlar dünya beni de aynı şekilde çağırsaydı, bugün belki daha mutlu bir insan olurdum. Fakat burada kaldım ve bir şeyleri korudum. Günün birinde korumaktan yoruldum…
Sayfa 105Kitabı okuyor
"Ama artık bitti. Belki değiştiremem geçmişi ama bundan sonra ne olacağına en önemlisi de kim olacağıma ben karar veririm. Ve o akşam oracıkta istifa ettim mazimden. Dedim evet belki bir zamanlar mükerrer katildim ama artık tekrara düşmeyeceğim. ’’
başlıyoruz ;)
Artık Jace'in zihninde yeni bir ses vardı. Bir zamanlar nefret ettiği, şimdiyse hoş karşıladığı tanıdık bir ses. Sebastian'ın sesi. Artık ikisinin kanları birbirine karışmış, kanlar karışırken Sebastian'ın düşünceleri Jace'in zihnine işlemişti.
"Artık sen ve ben biriz, kardeşim," dedi Sebastian. "Biz bir bütünüz."
Düştüm, ama göğe/ vera youtube
Efendim ben,bir zamanlar kalbin bedenimizin içinde olduğunu sanıyordum
Gaflete bakın ki her şey onun içindeymiş 🥀
.
Bir zamanlar mutlu olduğum yerleri belirli zamanlarda yeniden ziyaret etmeyi seviyorum; Şimdiyi, geri dönüşü olmayan geçmişin imgesiyle şekillendirmeyi seviyorum.
.
.
.
"Ah hayat hiç başlamamalıydın.
Ama madem başladın o zaman hiç bitme!
Hiçbir şey senden daha çok sevilmedi ve hiçbir şey senin kırılgan doğana erişemedi.
Seni kaybedenler seni kazanmak için hep geç kaldı. Doğa insanın üvey annesidir.
Doğumunda insana vermediği bilgiyi ona ölürken sunar... Doğumunda vermez onu insana çünkü insan bu lütfun değerini anlamayacaktır.
Ölürken verir, böylece insan kendi için planlananın ne olduğunu görür."
