Şehrim kalabalıklaştı.
Gökyüzümdeki yıldızlar şehrin ışıklarından görünemez oldu. Tek bir afet o muazzam yıldızları görmemi sağlayacaksa bir deprem, bir kıvılcım beklemek çok mu küstahca?
Balkona rengarenk çiçekler ekecek,suluboya resimleriyle saatlerimi geçirecek kadar hayat doluyken nasıl birdenbire gecelerce uykusuz kalıp tek bir noktada
Hermann Hesse der ki, gördüğünüz herkesi iki ayak üzerinde yürüyor, dokuz ayda doğdu diye insan zannetmek yanılgıdır. Kimisinin içinde yılan, kimisinde timsah, kimisinde domuz yaşar.