Bir kereliğine..
Edebiyatı, yazı yazmayı benzetme yapmaktan ibaret sanıyordum bir zamanlar, kelimelerin satırların arasında kaybolmak, virgülle büyümek, ünlemle şahlanıp zirvede olduğunu zannetmek gibi bir asalaklık nedir, noktayla tükenmek nedir bilmiyordum. Ne de olsa bitmiş bir cümle tükenmiş tüketilmiş cümleydi. Bitmek bitirmek bir nevi tükenmek tüketilmekti. Duygularım değil düşüncelerim vardı o zamanlar.. Ne zormuş hissedebilmek, ne acı dolu huzur veren bir hazmış..
Selim Gündüzalp
"Ölümü sadece hasta ve ihtiyarların limanına uğrayan bir gemi olduğunu zannetmek en büyük ahmaklıktır."
Seni sevmeyen değil, seviyormuş gibi yapan canını acıtır. Birisini bilirsin diğerini ise zannedersin... zannettiğin kişiyi çok sevdiysen ziyan olur sevgine de her şeye de... Hayal kırıklığına uğratan zannettiğindir. Sevdiğin için susarsın, sustukça kayboldukça senle beraber zannettiğin de ölmeye başlar kalbinin derinliklerinde.. Ne kötü şey: Sevildiğini zannetmek ve kalbinin kullanıldığını hissetmek
Diyanet Aylık Dergi-Din, Kimlik ve Yabancılaşma- 2016/ Mart
"Ne kendisi ne BAŞKAsı olamamak
hayatı boyunca bu arafta yaşamaya mahkûm
olmak ne acı. Kimsin dendiğinde sağına ve soluna
bakmadan kim olduğunu ve dahi olmadığını
anlayamamak ne acı. Ne acı geceyi gündüz
gündüzü gece zannetmek..."