Zarif Şair
@zarifsair0301
Gericilik, sana dünyayı altın tepsiyle sunup bağnazca yaşama sürükleyen kişilerin ekolüdür...
öğrenci
Bursa
3 Ocak 2002
45 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Hayvanlara muhtaç ettiler beni,
İnsanlar hayvan, hayvanlar insan sanki...
Kalpler ölü, ruhlar pişman
Mala, mülke edildi iman
İyice azıttı sözde müslüman,
Arkadaş, rüyadan artık uyan...
Okur Takip Önerileri
Elimde silah beynimde polis,
Ecel bekliyorum sessiz, sessiz
Bu hayat nasıl olurdu elemsiz?
Çok fark eder miydi bensiz?
Kafamda deli sorular dönüyor...
Nefsimize tatlı gelenin sonu bela,
Her gün camilerde okunuyor sela,
Olan ne babana, ne imama, ancak sana
Perde çek bağnazlıkla örtülü dünyaya...
Dışarıdan görenler sağlamım sanıyor,
Bağıra bağıra söyleyesim var, içim yanıyor
Sanmayın arkadaşlar bu kalp atıyor,
Bu kalp var ya, bu kalp yâr için eriyor...
Aç gönlünü başka diyârlara,
Yâr seni sevmiyor, sevmiyor anla
Ağlasan da, sızlasan da etmeyecek fayda
Dayan yüreğim, dayan...
Yokuşa tırmanan ayaklar çatlak,
Tefekkürün yalancı dili: "ahmak."
Ne insanlara ne de kendime alışabildim,
Sürekli, sürekli yalnızlığı gösteriyor takvim.
Suskunluğumun manaları çok derin,
Keşfedildiğim gün, benim sonum olacak...
Monoton eğlence, monoton yaşam,
Belki de bu göreceğin son akşam...
Özlemek değil benimkisi, ölmek
Diri diri aşk yolunda sürünmek.
Kalbim hüzünle doldu taştı,
Sevilmeden sevmek bana çok yakıştı...
Her yazan şair ya da yazar değildir, tıpkı her dinleyenin anladığı gibi. Kimisi döker içini uzun satırlara kimisi ise kalbinin çığlığını dışarı vurur iki satırla. Kaleminin mürekkebi bitmeyecek gibi şair, yazar durur kağıda...
Bırakmak çok ırakta,
Sen dışında herkes razı,
Bırak, bıraksana nazı
Unutmayacağım, kafana kazı...
Yirmi yıl şeytan çalmış, susmuşum
Mütemadiyen denizle boğuşmuşum...