Mutlak sonuç ölüm
Görmesem bir gün yüzün ey meh beni gâm öldürür
Ger görürsem zevk ü şâdi gördüğüm dem öldürür
Manası;
Seni görmesem ey ay yüzlü gamdan özlemden ölürüm
Seni görürsem de görmenin verdiği zevkten ölürüm
Bir güzel gördük bu gün ol deñlü dil-ber görmedük
Bir miyânı var anuñ ‘âlemde gözler görmedük
“Sevdiğim kim kurtarır zincir-i zülfünden beni
Görmemek yeğdir görüpte divane olmaktan seni”
Hârdur tahrîk-i bâd ile libâsın çâk eden
Yoktur ey hâce güle hergiz ziyânı bülbülün
(Elbisesini rüzgârın tahrikiyle yırtan dikendir ey hoca, bülbülün güle asla zararı yoktur.)
Gül gülse dāim ağlasa bülbül acep değil
Zîrā kimine ağla demişler kimine gül
Gül üzülsün gonca açulsun bana sen gül yiter
Ağlasun bülbüllerün ey gonca tek sen gül yiter
Sevdalıyım şu Divan Edebiyatına...
“Ayıttı ol peri bir gün düşüne girüren bir şeb,
Sevincimden nice yıllar geçipdür görmedim uyku”
Her dem ey tîr-i elem gönlüme dokunma benim.
Taş mı sandın yüreğim kal’a mı sandın bedenim.
Ben gözümden gördüğüm ben naleden işittiğim
Görmedi işitmedi gözü kulağı kimsenin
Ağlamasın mı gözüm görüp sevincinden seni
Gün yüzün gören girer bir demde yüz bin yaşına
Dikkat Et diyor merhum
Ey felek döne döne alma günahım hazer et
Yıldırım kamçılı bir kimsedir ahım hazer et
Şah-ı aşkım şerer-i âtcş-i ahım sipehim
Yanar oddur benim ey şâh sipahim hazer et
Ey gözüm nuru beni yakma firak ateşine
Âlemi zulmet eder dûd-ı siyahım hazer et
Harmen-i mah yanar dâne-i encüm kül olur
Ah attırma bana ey yüzü mâhım hazer
Bu hüsnü kendine bâkî kalır sanma ey dil-ber
Güzellik pây-dâr olmaz geçer âheste âheste
Bu güzelliği kendine temelli sanma ey güzel,
Güzellik kalımlı değildir, geçer aheste aheste.
Eğer mâhiyyetin lutf ile kahrın bilmek istersen
Ânı var derd ile Eyyûb gibi meşhûr olandan sor
Riyâzetler çeküp esmâ okursın görmek istersin
Görinmezse sana Zâtî ‘acebdür ol perî-peyker
( Dualar okuyup esma , Allah'ın isimleri kastedilmiş)zikirleri çekiyorum seni görmek için... Neden görünmüyor o peri acaba)
Rüyada veya gerçekte sevdiğini görmek için edilen dualar ve zikirler vardır, bunlar kastedilmiş.)
Ne güzel vâkıadır bu ki açup can gözini
Hâb-ı gafletde geçen ömrümü rü'ya gördüm.