Biraz hayal kurayım desem beynim bu hayalin imkansızlığını hemen hesaplar elime tutuşturur. Zavallı kalbim ve ben beynimin işleyen gücü karşısında çaresizce ağlarız.
Beynim, hayatı hesaplayıp çıkan sonucu elime tutuşturdu. Zavallı kalbim sesini çıkaramadı.
Ben bulamadım diye yangın yeri dünya ve kimseler bilmiyor bunu, nerede bir zulüm varsa neticesini biliyor insanlar, sebebini değil. Sebep benim oysa. Benim bulamayışımdan, benim olamayışımdan, benim fark edemeyeşimden oluyor ne oluyorsa dünyada. Binlerce anlamsız ve bir o kadar gereksiz fotoğrafla zapt edilen zihnim, kirlenen kalbim, üzerindeki örtüyü kaldırıp bir türlü atamadığım zavallı ruhumla yeryüzündeki bütün ölümlerin ve zulümlerin sebebi, sadece benim. Sen kendini fark edebilseydin, olur muydu bunca şey?
Delilim Yok Kalbimden Başka
Ah şu kalbimde paslı hançerin olmayaydı..
Aldığım hiç bir nefes bu kadar canımı yakmazdı..
Peygamber sabırlıdır başka bir adım..
Bir başka adım da yaşamaktır benim..
Üzülmek hakkımdı tastamam..
Bir şehrin en işlek caddeleri kadar da yalnız..
Hani hiç sevmeseydin ya..
Haram kılmış âlemlerin Rabbi beni sana deseydin ya..
Ölseydim bu kadar pişmanlık duymazdım yaşadıklarımdan..
Tiyatro güzeldi..
Ruhu paramparça edilmiş bir adam..
Zavallı bir adam..
Bu halde takdim edenlerin ve sunanların eseriydim..
Herşeyi tarumar edilmiş günahkâr ve çokça cezalandırılmış bir ibretlik insan..
Düşünüyorum da kötü bir halde takdim edilmeme rağmen sevmiştin beni..
Hayatımda ilk defa umutlanmıştım yaşamak için.. İlk defa hayat bulmuştum nefesinde..
O kadar güzel seviyordun ki beni..
Dirhem dirhem eriyordu kalbim kar tanesi misali avuçlarında..
Sonra hakkında kötü şeyler duymaya başladın.. Hepsini narsist şeytanlar yapıyordu bütün bunların.. Derken korktun ve uzaklaştın..
Yazık ki kaçtın sadece..
Hiç dinlemedin..
Bir veda bir vefa borcun var bana..
Bir helallik..
Bir dua bir dilek borcun var bana sevgili..
Ne kendinden ne de
Allah'ın adaletinden kaçamazsın..
Mavinin Girdabı
Gökyüzün ağırlığı var gözlerinde,
Denizin yosun kokusu sarmış kollarını,
Yalnızlık senin dehlizinde
Ağırmış daha çok,
Çok çok uzaklardaydı belki,
Yarım kalmış sayfalar, yıllanmış satırlar...
Bu yaşlanmış gözlerim,
Simsiyah kalbin,
Ağarmış beklerken...
O uzak sarnıcın içerisinde,
Maviye karışmış bir deliyi andıran, bakışlarıyla yosunlanırken.
Nöbetteyim ben
Nöbetteyim ey yolcu
Deli rüzgarlarda karda fırtınada
Yüce dağ başında
Öylece beklerim sabırla aşkla
Farkına varmadan yanımdan geçer
Gözleri çekingen huzursuz
Kokusu savrulur içime
İçimdeki volkan gelirmi dile
İzaha mahkum benim bu halim
Dertten muzdarip başım
Ah zavallı kalbimle gözümde yaşım
Kafeslerde kaldık yoldaşım
Hal bilmez bir sevgili
Yol bilmez bir kalp
Çilesini çektiğim sevgimle
Sen sen diyen ben
Sözüm geçmez gönlüme
Dilim ne söylese kalbim dinlemez
Tutturmuşum ben hep aynı nakarat
Kanatsız kolsuz bir hayat
Dua
İmam-ı Şazeli Hizbü'ş-Şekva Duası
Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla
Allahım! Yakarışımızın başında, sevip hoşnut olacağın şekilde Sana, en bereketli, en mübarek, en kutlu, en çok hamd ü senalarla hamd ediyor, Seyyidü'l-âlemîn ve Fahru'l-müslimîn Efendimiz Haz-reti Muhammed Mustafa'yı Senin rahmet, bereket ve selâmınla bir kere
Yarası kabuk tutmayan,
Sürekli kanayan,
Asla ama asla iyileşemeyen,
Zavallı,
KALBİM....
Muhsin Yazıcıoğlu anısına...
Gidişin hala taze, şu zavallı sinemize ağırdır bu yük.
Bu çekilmez hasretin, bana en ölümcül dert mi oldu Başkanım?
Bizim burda kırıktır gönlümüz, boynumuz bükük.
Dağda üç beş çakal, yokluğunda kurt mu oldu Başkanım?
Keş Dağı yıkıldı gamdan, perişandır Kuru Dere, Kanlıçukur.
Maraş dağları sana mezar mı yurt mu oldu Başkanım?
Seni şu tarih yanlış yazsa Alperenler doğruyu okur.
Kalbim durdu yine, yine Yirmi Beş Mart mı oldu Başkanım?