-
Senin de benim üzerimde hükmün var ve beni yaralayabilirsin, bana sadık olmana ve dostça davranmana rağmen sana zayıf noktamı göstermeye cesaret edemiyorum, ya elimi kolumu bir anda bağlarsan diye.
On yillik savas
döneminden çikmis, egitimli nüfusunun çoğunu bu savaşlarda kaybetmiş
ve yeni kurulmuş bir ülkenin zayıf kaynaklarına rağmen yurt disina ögrenci yollamistir. Bu dönemde sadece teknik dallar değil arkeoloji,
filoloji ve hatta Bizans tetkikleri için de ögrenciler gönderildi. Jale Inan, Sahap Kocatopçu, Sadi Irmak, Akdes Nimet Kurat, Enver Ziya Karal, Sabahattin Ali, Sebahattin Eyüboglu.. Arkeoloji icin gidenlerden Ekrem
Akurgal ve Hititolojinin babalarindan sayilan Sedat Alp önerli bilginter oldular.
Sayfa 322Kitabı okudu
" Zayıf olmak bir meziyet değildir. Ezilip acı çekmek seni daha iyi bir insan yapmaz. O yüzden ya dik dur ya da yerlerde sürün. "
Röportaj
Yapılacak olan ilerlemelerden, gelişmelerden alıkoyuyor mu? Koymuyorsa o zaman din bir tabu mu? Geri kalmış toplumda din etkisi çok büyüktür, hele doğuda. Türkiye’nin doğusu sizin bile tahmin edemeyeceğiniz şekilde din baskısı altındadır. Bugün Kürt örgütlerinin çoğu dinidir. PKK lideri Apo, neden birden dine yöneldi? Yakalayacağı zayıf damarı gördü, halkta, biliyor. Dini kullanıp onları elde edecek. Din orada, şimdi bir alettir. Gelelim batıya, hele Amerika’ya. Amerika’nın tarihinden ne olacak... Fazla, fazla üç yüzyıllıktır. İngilizi, Fransızı şurdan burdan bir yığın insan göç etmiş. Bu insanların da belirli bir tarihi geçmişi yok. Dinse dağınıktır. Siz, insanları mecliste dinî olarak yemin ettirirseniz Türkiye’nin vay haline! Kapitalizmi gelişmiş bir Amerika ile Türkiye’yi din konusunda bir tutamazsınız. Sen bu laik devlet sistemini parçalayıp da, yerine din min koyarsan, Türkiye’nin işi biter. Bunu size, açıkça söyleyeyim.
Sarsılarak uyandığı Özgür. Demir ranzanın çapraz gönüllü genç düşen, koğuşun küçük kare penceresinden mütemadiyen sızan güneş hüzmesi zannettigi ışığa baktı, gözlerini kırpıştırarak. Zaman-mekan kavramını yetirmiş boş bilinçle bakakaldıgı zayıf ışığın, yeni tuttuğu evinin penceresinden süzulen sokak lambasına ait olduğunu anlaması birkaç saniyesini aldı..
Ya rabbim, ne kadar da zayıf yarattın bizleri, ölmek ne kolay.
Sayfa 76Kitabı okuyor
Bilindiği gibi silahlar fiziksel olarak zayıf insanları kendinden daha emin hissettirir.
Sayfa 23Kitabı okudu
kendisini bu ülkede hapsedildiği duygusundan kurtaramayacağını, yaşamının en sıkıntılı gecesini orada, o gün geçireceğini, 22. kattaki odasının terasından kendisini atma saplantısıyla, uykusuzluk içinde bunca çırpınarak savaşacağını da bilemezdi. Nasıl olmuştu da, güçlü sandığı içyaşamı, bir gün içinde böylesine dibe vurmuş, onu ölüm düşüncesinin kıyısına getirmişti. Apaçık görüyordu ölüm düşüncesinin burada kalıp bütün parasının da savrulmasıyla içine düşeceği hapsolmak, Avrupa kara parçasına dönememekten geldiğini. İnsanını bilmediği, onu izleyen ikinci bir yaşamı daha vardı, işte o yaşam, kendiliğinden en zayıf düştüğü bir anda üzerine karabasan olarak çullanıyor, yaşamış yazarın öykülerinde yazdığı ürkünç bir parçalanışın kıyılarına sürüklüyordu.
Sayfa 92 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Hayatta her şey kötüye gidebilir, aşk hariç. Yeter ki bitkin düşen, bocalayıp tökezleyen zayıf iradeli biri olmasın, aşk hiçbir zaman yolunu şaşırmaz…
"Her yolculukta zorluklar vardır. Ancak, bunlar seni zayıf düşürmek için değil, seni eğitmek ve olgunlaştırmak içindir."
Bay Ölüm ile uzun süre aynı pansiyonda kalmak kafa karıştırıcı; özellikle de
ölümle yaşam arasında tercih yapmakta zorlanan benim gibi insanlar yönünden. Üstelik adam kimliğini de inkâr ediyor. Sözümona sıradan bir mirasyedi olduğu savında. Sürekli siyah kıyafetler giymesinin, ölüm meleği ya da şeytan gibi bir şey olmasıyla uzaktan yakından alakası yokmuş, sevdiği tek renk siyahsa ne yapsınmış yani? Ayrıca ne güzel kir de göstermiyormuş siyah, daha zayıf bir görünüm veriyormuş ona. “Hayal gücünüze hayranım ama unutmayın ki bu her zaman haklı olduğunuz, isabetli tahminlerde bulunabileceğiniz anlamına da gelmez elbette,” diyor bana. Arada bir kısa süreli kent dışı seyahatlere çıkmamı, pansiyon dışından yeni insanlarla tanışmamı, birkaç farklı hobi edinmemi, kısacası yaşama alanımı genişletmemi, kendimi, duygularımı bu yollarla yenilememi öneriyor babacan tavırlarla. “Kusura bakmayın ama sizin ruhunuz kararmış hatta kokuşmuş azizim,”
diyor. Oysa ben onun kim olduğundan adım gibi eminim. Etrafımda ustaca dans ediyor, çemberi köpekbalıkları gibi giderek daraltıyor. Gerilimi sinsice artırıyor. Ondan kaçsam mı yoksa soluğumu tutup kendimi onun karanlık koynuna mı teslim etsem bilemiyorum, karar veremiyorum. Acaba benim açımdan hangisi daha mantıklı?
Öğretmenler
Onlara yapılan gereksiz işkenceler kafamın tasını attırıyordu. Kötü not verseler bile. Kötü notların ne önemi var ki, öyleyse bu zayıf ve savunmasız varlıkların neden canını yakalım?
Sayfa 27 - Can, 2. BaskıKitabı okuyor
