İnsan soyu zayıf, kırılgan, ölümlü, her türlü hastalığa, kazaya, acıya açık ama kendini avutarak yaşıyor, bunları unutuyor. İşte anahtar kelime bu; hayatın özü, büyük sırrı; olmazsa olmazı: Unutmak. Eğer unutmak diye bir şey olmasaydı, yaşam da olmazdı. İnsan, unutmadan hayatını sürdüremez.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Sağlıklı, güçlü, iyi bir aşk için doğru olabilir. Zaten güçlü olan bir şeye her şey iyi gelir. Ama eğer zayıf, cılız bir eğilimse tatlı bir sone açlıktan öldürür onu...
Gurur ve Önyargı
— Bana bak, dedi, sen iyi bir çocuksun ama birçok kötü huylarından başka bir de zamparalığın var. Ben bunu biliyorum. Hem de pis zamparasın! Sen sinirli, zayıf yürekli, şımarık bir adamsın! İyice şişmanladın, kendini hiçbir şeyden mahrum edemezsin! İşte ben bu gibi şeylere pis diyorum. Çünkü bunlar insanı düpedüz pisliğe kadar sürükler. Kendini o kadar kibar alıştırdın ki, ne yalan söyleyeyim, en az aklımın erdiği nokta, bütün bunlara rağmen nasıl olup da iyi, hatta fedakâr bir hekim olabildiğindir.
Basit zekalı, az bilgili hatta bilgisiz insanlardan muvaffak olanlar çok görülür. Fakat, zayıf iradeli insanlardan muvaffak olmuş ve yükselmiş tek bir misal gösterilemez. Çünkü muvaffak olmak ve yükselmek sırf gayretin meyvesidir; gayret ise, iradenin ifadesidir.
Zaman geçince bazı yaşanmışlıkların unutulduğunu sanıyoruz, öyle olmuyor; vücudumuzda saklanan belalı, sinsi bir virüs gibi zayıf anlarımızı kolluyorlar, firsatını bulunca her şeyin acısını çıkarmak istercesine merhametsizce saldırıyorlar.
Sayfa 78Kitabı okuyor
… çok doğru +30
Bu felaketle kötülüğün arasındaki sebep sonuç ilişkisini kuramayacak kadar zayıf değilim artık.
Çeviren ve hazırlayan :Derya Öztürk
