(spoiler)Bir insan bir başkasını gerçekten bu kadar sevebilir mi bilmiyorum. Taparcasına sevmek ve kendini tamamen ona adamak, onun duygularını dahi kendi varlığıyla kötü yönde etkilememek için karşısına çıkıp kim olduğunu söyleyememek;
bunlar bence takıntılı bir platonik aşığın yaşayabileceği türden bir olay. Yoksa sağlıklı bir insan bu kadar şeye katlanıp adını bırak, yüzünü bile hatırlayamayan birisi için intihar etmez.
Hikaye kurgusu sıkmadan ilerliyor ve karakterlerin duyguları okuyucuya çok iyi aktarılmış.
Her zaman hikayeler iyi bitmez. Kız intihar etmeseydi kitap bu kadar etkileyici olmazdı. Siz yinede intihar etmen guzumm .d
