“Soğuk, ama gene de şahane bir sabah,” dedi Zedka. “Tuhaftır, hiç bunun gibi soğuk, bulutlu, kurşuni günlerde azmazdı depresyonum. Sanki doğa benimle uyum içindeymiş, ruhumu yansıtıyormuş gibi gelirdi. Güneş açıp da çocuklar oyun oynamak için sokaklara çıktıklarında, ne kadar güzel bir gün diye herkes umutlandığında ben kendimi çok kötü hissederdim; benim bir türlü katılamadığım bir coşkunluk gösterisini haksızlık olarak düşünürdüm.”
'' Zedka bir an ona her şeyi anlatabileceğini düşündü, ama sonra vazgeçti.İnsanlar hiçbir zaman kendilerine anlatılanlardan bir şey öğrenmezler, kendi çabalarıyla öğrenirler yalnızca. ''
Sayfa 72 - CanKitabı okudu
"Ve Zedka kendi kendine sordu: Yeterince savaşmış mıydım?"
“Hep aynı kuyunun suyunu içmiş olanlar.”
“İyi bildin,” dedi Zedka. “Kendilerini normal sanıyorlar, çünkü hepsi hep aynı şeyleri yapıyorlar. Bende işte, onların kuyusundan içmiş gibi yapacağım. “
Sayfa 47 - Zedka, VeronikaKitabı okudu
Keşke Zedka da burada olsaydı diye düşündü, çünkü bir kadın, herhangi bir erkekten çok daha iyi bilirdi zaten tüm sırlarını bildiği bir kadın gövdesini okşamayı.
Sayfa 140Kitabı okudu
Zedka bir an ona her şeyi anlatabileceğini düşündü, ama sonra vazgeçti; insanlar hiçbir zaman kendilerine anlatılanlardan bir şey öğrenmezler, kendi çabalarıyla öğrenirler yalnzca.
Sayfa 72 - Can YayınlarıKitabı okudu