Paulo Coelho'u Simyacı kitabıyla tanımıştım. O zaman 14 yaşındaydım ve kitabını sevmedim. Daha sonra da hiçbir kitabını okumadım. Yazara yeni bir şans vermek için kitaplarına bakarken bu kitabın kapağı beni kendisine çekti. Arkasını okuduğumda ise tamam dedim işte aradığım kitap.
Konusunu spoiler içermeden yazmayı beceremedim ama kitabın arkasını
Klavyelerde neden harfler alfabetik sıraya göre dizilmiyor, peki saatler neden hep ayni yöne döner? Bunları sorduğum ve sorguladigim için deli mi sayiliyorum ben? Farklı olmakmıdır delilik? Belkide bazi şeylerin farkında olmak ve dogru sorulari sormaktir delilik dedikleri. Veronika Ölmek İstiyor. Peki ama neden, içinde anlamlandıramadığı bir şey yüzünden mi yoksa o bir şeyi anlamlandıramadıgından mı? Sahi anlam nedir? Yada daha doğrusu her şeyin bir anlamı varmıdır? Bilmem. Tek bildiğim VERONIKA ÖLMEK İSTİYOR...(Kitap bu yıl okuduğum çok sevdiğim pek az kitaptan biri, laf aramızda. Filmi yapılabilir dediğim kitaplar arasında yerini aldı. Zedka, Mari, Eduard ve tabi ki Veronika; aklıma kazınan karakterlerden oldu. Seni düşünmeye iten bir kitap gibisi yoktur, fevkalade. Bu kitabı okuduktan sonra kitaptaki düşünceler ve fikirler hakkinda uzunca düşüneceksiniz.)
Veronika karakteri beni o kadar derinden üzdü ki. Ya da üzen aynı hisleri paylaşıyor olmamızdı. Kitabın sonunda böyle bir şey bekliyordum ama Veronika'nın büyüsüne o kadar kapılmışım ki sonunda baya şaşırdım oysa beklediğim şeylerdi. Doktor kendini açık etmişti. Veronika'nın yanında diğer karakterlerde gerçekten etkileyiciydi. Eduard, Zedka, Mari hepsinin hikayesinin kenarında köşesinde kendinize bir yer buluyorsunuz. Yazarın anlatım dili çok güzeldi. Su gibi aktı gitti. Tekrar okumak istediğim bir kitap.
Paulo Coelho hakkında iyi ve kötü yorumların uçları mevcut. Ben ise bu kitabı elimden geldiğince iyi bir şekilde incelemeye çalışacağım.İnceleme okumayı düşünenler için ve okuyanlar için iki aşamadan oluşsun dedim.Böylelikle kimseye kitap hakkında ipucu vermemiş olurum diye düşündüm. Şimdi başlayalım.
Okumayı düşünenler için , kitabın
‘Veronika Ölmek İstiyor’ romanı;
18 Şubat 1986 kaybettiğimiz yazar Tezer Özlü’nün ‘Çocukluğun Soğuk Geceleri’ adlı romanını çağrıştırdı.
“Ben ben miyim? Ben herkes miyim? Ben herşey miyim?”
Yaşamla ölüm arasında yaşamı, ölümü ve kendisini hunharca sorgulayan Tezer Özlü’yü saygıyla anıyorum.
Kitaba dönersek, “Normallik fikir birliğinden başka bir şey değildir” (syf:164) ve “Ve delilik beni özgürleştirdi” (syf:161) satırlarındaki örnekler sayesinde farkında olmaksızın kendimi, ben’i ve yaşamımı düşünürken buldum.
Delilik nedir? Ya Normallik?...
Veronika’nın intihar girişimle başlayan kitap;
Zedka, Mari, Eduard ve Dr. Igor karakterleriyle zenginleşerek, insan ve toplum psikolojisini irdeleyerek; yaşamanın ne olduğunu, yaşarken neleri yakalayıp neleri kaçırdığımızı, seçimlerimizi, kaidelerimizi, toplumsal kurallarımızı, duygularımızı, kendi özümüzü, sorgulamayı öğreten, anlatan eşsiz bir kitap.
Sade, akıcı ve etkili dille yazılmış, hiç bitmesini istemediğim bu kitabı kesinlikle tavsiye ediyorum.
Okuyun... Delirinnn...
Kitapla Kalın
Kitabın edebi yönden incelemesi yapmak haddim değildir, elbette ki böyle incelemeleri erbaplarına bırakıyorum.
Öncelikle incelememe başlamadan önce şu bilgiyi vermek istiyorum. Paulo Coelho'da bir zamanlar akıl hastahanesinde yatmıştır.
Kitabın teması hayatı yaşamak ama (farklı) yaşamak.Siradanliktan kurtulmak her gün farklı şeylerin tadına varmak. Coelho bana yeni bir dünyanın kapılarını 3 günlüğüne açtı. Ama etkisi nefes aldığım sürece sürecek.
Veronika: İntihar eden baş karakterimiz. Aslında hayatında olması gereken herşey var. Ama o sıradanlıktan sıkılıyor. Ve hastahanede tanıştığı çeşitli pskolojik rahatsızlığı olan kişiler sayesinde bakış açısı değişiyor. Aslında Veronika ölmek istemiyor.
Eduard: Şizofreni hastası bir genç. Büyükelçi olan babası herşeyi oğluna sunmuş. Lakin hayatı yaşamasına sunmamıştır.
Mari: Eski bir avukat ve panik bozukluk hastası **** Bende panik bozukluk hastasiyim o yüzden kendimle bagdastirdim*******
Zedka: Depresyon hastası.
Son olarak toparlayacak olursam aslında toplumda farklı düşünen kimselere toplum olarak 'deli' damgası vuruyoruz. Coelho insanlara yaşamı tekrar sorgulamaya davet ediyor. Ve diyor ki YA-ŞA-YIN...