Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Zeynep Oral
Zeynep Oral
@zeey
86 okur puanı
Şubat 2015 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Auschwitz toplama kampından sağ olarak çıkmış bir psikoloğun bakış açısından, insanın anlam arayışı. Reklam kokan kitap başlığı gibi görünse de oldukça gerçek ve üstüne düşünülmesi gereken pek çok konu var bu kitapta.
Benim dikkatimi çeken noktalar ise hayatın anlamının basit bir tanımdan uzak; yaşayan «vibrant» bir şey olması yani kişiye has
184 sayfalık kitabın tüm satırlarının altını çizsem yeri vardı:)
Bir kişisel gelişim/dönüşüm kitabı yapaylığından öte bir psikiyatrisin süzgecinden geçirmiş olduğu toplum ve insan üzerine gerçek çıkarımları içeren bir kitap.
İnsan olmanın, bir toplum içinde yaşamanın normallerini ve normal olmayanlarını ele almış yazar. Aslında genel olarak, iyi kötü olarak tanımlanan davranış kalıplarının hepsini yapmak, her duyguya sahip olmak normal fakat bunların ne sıklıkta hangi boyutlarda gerçekleştiğinin önemli olduğundan bahsetmiş. Öyle rahatlatıcı ki özellikle ani sıkılmalar, öfke patlamaları gibi gibi şeyler yaşamanın koşullara göre normal/insani olabildiğini bilmek. Anlık bir davranışla hemen bir hastalık teşhisi koymayı sevenlerin aslında normal olmadığını fark etmek..
Ayrıca varlığımızın, karakterimizin gelişim ve dönüşüm yolunda toplum normlarından tam olarak bağımsızlaşması söz konusu olmadığı için toplumumuzca kabul edilmiş ve zaman zaman varlığımızı köşeye sıkıştıran normların ne olduğunu, hangi cinsiyeti ve karakteri nasıl etkileyebileceğini ve bu etkilenen insanların tipik davranış örneklerini bu kitap sayesinde biraz daha fark etmiş oldum. Geçmiş yorumlarda okumuştum tam anlamıyla falımıza bakmış diyebilirim ben de bu kitap için:)
Sürekli "normal" davranmak adı altında kendini baskı altına almış, robotlaşmış, kendine yabancılaşmış ve içgüdülerini büyük oranda yitirmiş insanların varlıklarını tekrar ortaya çıkarabilmeleri, diğerlerinin ise insan olarak, içgüdülerini kaybetmeden yaşamaya devam edebilmeleri dileğiyle...
Sevgiler.
Bu kadar popüler ve aynı zamanda iyi olan şeylerle alakalı o kadar çok şey söyleniyor ki insan bazen sadece susmak istiyor.
Ama ne yapalım yani kendi içime temas eden noktalardan bahsetmeyeyim mi?
Bu yorum kitabı okuyup bitirmiş olan için daha uygundur. En azından yarısına gelmiş olan için:)
Raskolnikov, duyarlı her şeyin yükünü omzuna almaya
Okur Takip Önerileri
Voltaire'in "her şey iyidir" tabanında bir felsefesi olan Alman düşünür Leibniz'in bu görüşünü hicvettiği hikayesinin başkahramınıdır Candide. Leibniz'in görüşünü benimseyen o dönemin bilginlerinden Pangloss'un da sürekli söylediği ve diretme seviyesine gelen her şey bütünsel olarak iyidir sözünü tam olarak anlamadan kabul etmeye ve
Birinci Dünya savaşı öncesinde İsviçre'de bir sanatoryumda geçen bir hikaye Büyülü Dağ. Son zamanlarda kendimi daha derin kitaplar okumak teşvik etmeye çalışırken bu güzel kitapla buldum kendimi. Kitapta hem güzel bir olay örgüsü var ama aynı zamanda alt metinlere serpiştirilmiş zaman meselesi, Batı'nın iki kutbunun (ilerici ve muhafazakar)
İlber Ortaylı ile yapılmış bir röportajı içeren bu kitap Ortaylı'nın edebiyat, sanat, ülkeler, insanlar ve yaşam tarzı üzerine olan pek çok düşüncesini kapsıyor. Her daim okunabilecek keyifte bir kitap içinde pek çok yazar, şair, ülke, kitap vb. tavsiyeleri olduğu için ayrıca okurken insanın kendine bir okuma yada film izleme listesi yapası geliyor. Rus ve avrupa edebiyatı ile alakalı verdiği özet bilgiler benim için oldukça faydalı oldu. Edebiyatla kişisel olarak ilgim olsa da tarihine, yazarlarına hakim olamadığım konularda entelektüel kişilerin yapmış olduğu bahisler romandan, sanattan aldığım tadı daha da arttırıyor.
Bilinçaltının uyanık zihnimden daha çok gerçek barındırdığını düşünmeye başladığımdan beri rüya yorumları ilgimi çekmeye başlamıştı. Aynı zamanda, bir rüyayı anlayabilmek, bir masalı yada dini bir kitabı anlayabilmekle benzer şeyleri gerektiriyor. Semboller ve duyguların yansıması olan somut objeler, olaylar gibi...
Gün içinde gördüğünüz bir kişinin, daha önce yaşadığınız bir olayla alakasız bir şekilde karıştığı tarzda rüyaların bir anlamı olması gerektiği hep düşünmüşümdür. Erich Fromm da bu karmaşık görünen rüya düğümlerinin nasıl çözüleceği ile ilgili yollar sunuyor bu kitapta. Ama unutmayın bunlar sadece bir yol sonrasında kendi bulmacanızı kendiniz çözmeniz gerekecek:)
Rüya ve sembollerin ışığında anlattığı konular, insanın bilinçaltının doğası, bastırdığı arzuları ve duyguları ile alakalı da çok şey barındırıyor. Ve bu konular tüm insanlığın bilinçaltının ana maddeleri aslında.
Sevilme, kabul edilme arzusu, güç isteği, ilgi isteği, anaerkil/ataerkilliğin çatışması, anne ve baba ile çocuklukta yaşanmış, bir kenara itilmiş ve anlamlandırılamamış aidiyet, kıskançlık, cinsel istekler gibi olgular ve daha fazlasına değiniyor bu kitap. Anlayamadığımız davranışlarımızı çözebilmek için yeni kapılar açıyor bir yandan.
Ay bunlar ne hikayeler, rüyalar hayal dünyası gibi diyenlere kitap yine bu anlatımları desteklemek için Freud, Sokrates, Kafka'nın Dava kitabı, Yunan Tragedyaları ve daha nicelerini bünyesinde topluyor. Yunus (AS)'nin balığın karnında kaldığı hikayesine ve daha beklenilmeyen pek çok şeye ışık tutuyor bu kitap. Meraklılarına tavsiye edilir. Sevgiler:)
Yetişkin yada ergen bir kişinin şu dönemde üzerinde kafa yorduğu pek çok konuyu ele alan bir kitap. Erich Fromm'un basit ve gerçeğe dayalı anlatımını sevdiğimi söyleyebilirim. Bahsettiği konular ve bazı konularda verdiği tavsiyeler hemen uygulamaya alınabilir şeyler benim için.
Kendi kendinizi irdelemek istediğinizde, kendi düşüncelerinizi yazarak ele almak istediğinizde bu kitaptaki oto-analiz bölümünü incelemeniz size güzel bir yol haritası verebilir. Popüler olmuş vasıfsız kişiler tarafından yazılan kitaplar yerine bir sosyal felsefeci ve psikanalistçi olan daha profesyonel birinin elinden çıkmış bu kitapla haşır neşir olmak bana daha akıllıca geliyor. Bu tavsiyeyi size bu tip profesyonellerin kitapları ağır gelir diye düşünerek ilk aşamada best seller kişisel gelişim kitapları okumaya başlamış olma hatasına düşen biri olarak vermek isterim.
Eğer kişisel dönüşüme veya kendi düşüncelerinizle daha mantıklı bir yaklaşımla vakit geçirme eğiliminiz/ilginiz varsa bu kitabı da kitaplığınıza eklemenizi tavsiye edebilirim. Sevgiler.
Selam herkese,
Evet bu kitabı yarım bıraktım, hatta son çeyrekte bıraktım. Kitabı beğenmiş olmama rağmen bıraktım. İçindeki hikayeler ve bu hikayelerin açıklamaları hem bir kadının erginlenme süreci ile alakalı hem de rüyalar, fantezi romanlar ve diğer imge usulü çalışan konuları daha iyi anlamaya yardımcı olacak pek çok şey içeriyor.
Fakat
Bu kadar çok insan vahşetinin olduğu bu kitabı okumak benim çok zor oldu. Kitap, çok etkileyici olmasıyla beraber 2. Dünya Savaşı başlangıcında yalnız bırakılmış Yahudi bir çocuğun yaşadığı şiddet ve acımasızlık hele ki günümüz şartlarındaki hayatı bile benim için çarpıcıydı.
Çook önceymiş gibi gelse de henüz 70-80 sene kadar öncesinde gerçekleşmiş olan 2. Dünya Savaşı'nın insanlık üzerindeki, Doğu Avrupa üzerindeki etkisine, insanın yaşadığı şartlara ve ilkelliğine göre toplumun ne kadar acımasızlaşabileceğine bu kitapla beraber yakından şahit oldum.
Hani bazen diyoruz ya yaşadığımız bu dönemler için çok kötü günler geçiriyoruz daha kötü ne olabilir. İşte o daha kötü yaşanmışlıklardan bir tanesini yazar önümüze sermiş, bu kitapla. Okurken çocuğun sırf Yahudi, siyah saçlı vs. diye gördüğü acımasızlık ve aşağılanmaya neden diye sormaktan kendimi alamadım. Kimse mi acımadı? Kimsenin mi yüreği sızlamadı? Herhalde diyorum ki savaş, panik, korku ve cahillik sağduyudan ve merhametten uzak cehennem hayatı yaşatabiliyor insanlara. Bu kitap savaşın tek başına kendisinden öte savaş ve insan psikolojisini hele ki bir çocuğun hayatını da içerdiği için okurken kitabı içerisine daha fazla girebildiğimi daha fazla düşünebildiğimi hissettim. Savaştan ve cahillikten uzak günlerimizin artarak devam etmesi dileğiyle.
Yaşadığımız dönemin felsefecilerinden olan yazarın "Wilhelm Schmid" ele "Kendiyle Dost Olmak" kitabını henüz bitirmiş bulunmaktayım. İlk olarak " Mutsuz Olmak" kitabını okumuştum. O kitabı, sanki doğrudan benimle konuşuyor gibiydi. Bu kitabı ise ona göre bence biraz daha karışıktı. Fakat yine de değindiği konular etkileyiciydi. Çünkü yazının başında da dediğim gibi yaşadığımız dönemde yazılmış olduğu için modern insanın yaşadığı konuları daha çok kapsıyor, bu kitap.
Dijitalleşen dönemimiz, her şeyin fazlasıyla dolup taştığı içindir ki her zaman daha iyi olmalıymışız gibi bir istek bırakıyor bizde. Bir yandan barınma, güvenlik, beslenme gibi baz konularda çok fazla endişe duymadığımız için rahat olmamız gerektiğine inansam da günün büyük bir kısmında kendimi huzursuz ve bir şeyleri sorgular halde bulup duruyorum. İşte düşündüğüm bu konuların (benlik, alışkanlıklar, temkinlilik, yeterli olmak ..) yalın bir dille ele alınış olması kitabı benim için oldukça faydalı hale getirdi.
1943'te yazılmış bu roman benim yaşamadığım diğer dönemlerde yazılmış romanlar gibi ilave bir araştırma yapılmasını gerektiriyor benim için. Çünkü ortada bir yabancılaşma adı geçiyor ama nedir bu yabancılaşma ve nereden çıktı acaba diye insan soruyor kendine. Bu sanki şey gibi anlamazsam ben de Camus'nun yarattığı hiçlik dünyasına çekileceğim korkusu yaşattırıyor.
Kitaba dair yazılan yazılara şöyle bir göz atarken fark ettim, bu yabancılaşma duygusunun ikinci dünya savaşı sonrası insanın kendini her konuda etkisiz hissetmesi ve her şeyden kendini çekmesinin getirdiği bir şey olduğunu. Bir an neyse ki şu an büyük bir savaş dönemi içinde değiliz eminim verdiği duygular çok ağırdır diye düşünürken bir yandan gerçek savaş kadar olmasa da hem kendimizle hem içinde bulunduğumuz toplumla yaşayıp durduğumuz içsel savaş aklıma geldi.
Farklı güçlerin domine ettiği ortamlarımızda sanki her şey boş, saçma düşüncesinin yarattığı kara deliğe düşmüyor mu insan? Saçma ve hiçliğin arasına sıkışıp kalmanın ben buraya ait değilim düşüncelerinde kaybolma sorunsalını tee 1940'larda dile getirmiş Camus.
Ursula Le Guin dünyasından merhaba diyerek başlamak isterim.
Fantastik türdeki romanlar okumaya onunla başlamış ve bu türü onunla sevmiş olduğum için Le Guin’in yeri bende her zaman farklı olmuştur. İçi boş olarak gördüğüm fantastik türüne karşı olan düşüncelerimin değişmesinde Le Guin'in etkisi büyüktür. Asıl boş olan fantastik tür değil
Dikkat okuyacağınız bu casus romanı prensipli olmaya aşırı derecede özendiren öğeler barındırmaktadır. Her detayıyla çok güzel bir kitap. Casus filmlerini ve kitaplarını severim fakat her zaman olay örgüsü bu kadar orjinal olmayabiliyor. Hele ki Japon kültürünü, dünyayı yöneten gerçek aktörleri ve bir çok şeyi hiçbir şekilde barındırmıyor olabiliyor. Bu detaylar Şibumi'yi casus romanı olmaktan çok öteye taşıyor tavsiye edilir.
Bu kitap benim için bir "self control"ün hikayesi...
Kitaptan kendi adıma yaptığım çıkarımlara geçmeden önce kitabın yazıldığı dönem ile ilgili yaptığım ufak araştırmadan bir takım bilgiler paylaşmak isterim. Kitabın yazıldığı dönem olan Viktorya dönemi 1800'lerin sonuna tekabül ediyor olup İngiltere'de sanayileşmenin yükseldiği fakat
