Değişimi ilk hayal ettiğimizde, zihnimizde canlandırmaya başladığımızda duygusal beyin aracılığı ile o anı yaşıyor gibi oluruz. Değişimin hemen gerçekleşmeyeceğini düşünen mantıksal beyin endişelenmemize sebep olur. Hissettiklerimiz bize "ne gerek var ki?" komutunu göndererek sessizce konfor alanımıza çekilmemizi sağlayabilir.
Koç ve akıl hocalığının popüler kültürde aynı anlamda kullanıldığına denk gelebilirsiniz. Oysaki akıl hocalığı yaptığınızda sizin deneyimleriniz, varsayımlarınız ve dünyaya bakışınız hakimdir. Anılarınız, sizde çalışmış verimli olmuş uygulamalar. Peki sürekli akıl vermek kişinin gerçek potansiyelini ortaya çıkarır mı? Ya da niçin çıkarmaz? Çünkü tavsiye verdiğinizde kendi düşünceniz ile karşınızdaki kişinin farkındalığını ve sorumluluğunu takas etmiş olursunuz.
Koçluk, geçmiş deneyimleri değerlendirmekle birlikte şimdi ve geleceğe odaklanır. Mevcut durumu konuşmak ve şimdiki ihtiyaçları tespit etmek ne kadar önemliyse, gelecekte yaratılmak istenen resim üzerinde çalışmak da o kadar önemlidir.
Reader Follow Recommendations
Duygusal zeka için kendinize aşağıdaki soruları sorabilir ve mevcut durumunuz için farkındalık sağlayabilirsiniz.
Stresli durumlarda duygularını nasıl yansıtıyorsun?
Eylemlerinin sorumluluğunu alır mısın?
Özür diler misin?
Eylemlerinin diğerlerini nasıl etkilediğini fark eder misin?
Gelişim alanlarını açıkça dile getirebilir misin?
Zor durumlarla baş etme yöntemin nedir?
Müdahaleci iç sesimiz bizi şu üç olumsuz zihniyet durumuna sürükler: Şartların asla değişmeyeceğini savunan bir kurban, kendisini hiçe sayan bir kurtarıcı, diğerlerini ve kendisini sürekli eleştiren bir yargıç.