Zeka da, sevgi de farkındalığın ışığının doğal halidir.
Bu yüzden nedensizdir. Nedensizlik özgürlüktür. Nedene bağlı
zeka ve sevgi tarifi kişiyi bağımlı kılar. Diktatör de, kul da ba
ğımlı kişidir.
Oysa zeka ve sevgi nedensiz olduğu için tanımlanamaz sözcüklerle sınırlanamaz. Özgürlüğe nasıl bir sınır konulabilir ki?
İkisi daima bir arada bulunur.
Zekasız sevgi olamaz; köleliği yaratır. Sevgisiz zeka olamaz;
diktatörlüğü yaratır.