"İşte bu, yüreğimin derinliklerinde saklamayı sürdürdüğüm özümdü. Dış dünyaya karşı neşeyle gülüyor, insanları da güldürüyordum ama aslında böylesi karanlık bir yüreğim vardı."
"... ama o yeni yerde kendimi daha rahat hissediyordum. Bunu, şaklabanlığın o sıralarda iyice benliğimin bir parçası haline geldiği, insanları kandırırken eskiden olduğu kadar sıkıntı çekmediğim şeklinde açıklayabilirim."