Allah tecsim ve teşbihten münezzehtir
والأرض جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ القِيمة والسموات مطويات بيمينه Arz bir kabzası Kıyamet günü, semålar da yemîniyle dürülmüşlerdir.
Zemahşerî, Beyzavî, Ebussuûd gibi belägatte mümtaz olan müfessirler diyorlar ki: «Bu Kavl-i celîl, Allah Teâlâ'nın gayet azametine ve kudretinin kemâline ve zihinlerin hayret ettiği büyük fiiller,
Sayfa 511 - 6.cild 39/67Kitabı okuyor
Fussilet Sûresi (34-35.) Ayet
وَمَنْ اَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَٓا اِلَى اللّٰهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ اِنَّن۪ي مِنَ الْمُسْلِم۪ينَ
33.İnsanların sözü,davranışı ve fiilleriyle, Allah'i birlemeye ve ona itaata çagıran, iyi isler yapan ve islâm'ı kendisine din ve yol edinen kimseden daha güzel sözlü kim vardir. Ìbn Kesîr göyle der: Bu âyet, kendisi dogru yolda oldugu halde başkalarını hayra çağıran herkes hakkinda geneldir."3 Zemahşerî de söyle der: Bu âyet, şu üç şeyi birlikte yapan herkes hakkinda geneldir: 1. islâm dinine inanan biri olmasi, 2. iyi amel yapan olmasi, 3. Başkalarini bu iyi amele davet edici olmasi. Bunlar, ilmiyle amel eden âlimler zümresinden başkasi değildir.
وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُۜ
34.Güzel iş yapmak, kötü iş yapmakla bir olmaz. Aksine karşılığını almak ve güzel sonuç bakımından aralarında büyük fark vardır
اِدْفَعْ بِالَّت۪ي هِيَ اَحْسَنُ
Sen kötü olanı, en güzel hasletle sav. Mesela, öfkeyi sabırla, cahilliği ağırbaşlılıkla, kötülüğü af ile sav.
فَاِذَا الَّذ۪ي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَاَنَّهُ وَلِيٌّ حَم۪يمٌ
Böyle yaptığın zaman düşmanın, sana karşı sevgi ve muhabbetinde samimi olan yakın arkadaşın gibi olur.
YARIDA KALAN EDEBİYAT TARİHİ
Atsız'ın dil, tarih ve edebiyat çalışmaları iç içe geçmiştir. Daha 1933-1934 yıllarında Orhun dergisinde yayımlamaya başladığı Köktürk ve Uygur dönemlerine ait metinlerin aktarmaları, aynı zamanda edebiyat tarihini de ilgilendirmektedir. Bitirme tezine dayanan ve yine Orhun dergisinde yayımlanan Edirneli
Salih İnsanları Sevme ve İlahlaştırma...
Nuh Suresi, 21 - 23. Ayetler:
"Nûh, 'Rabbim, dedi, doğrusu bunlar beni dinlemediler, malı ve çocuğu kendi ziyanını arttırmaktan başka bir şeye yaramayan kimseye uydular."
"Onlar çok büyük tuzaklar kurdular."
"Dediler ki: 'Sakın ilâhlarınızı bırakmayın; hele Vedd'en, Suvâ'dan, Yeğus'tan,
İncil : Gospel
İncîl kelimesinin aslı “iyi haber, müjde” anlamında Yunanca euaggelion (euangelion) olup Latince’ye evangelium, Fransızca’ya évangile olarak geçmiştir. İngilizce’deki karşılığı ise eski İngilizce godspel kelimesinden gelen gospeldir. Euaggelion kelimesinin ya doğrudan veya Habeşçe şekli olan wangel kanalıyla Arapça’ya incil olarak geçtiği ileri sürülmektedir (Jeffery, s. 71-72; EI2 [Fr.], III, 1235). İncilin Arapça necl kökünden türediği yolundaki görüş temelsizdir (Lisânü’l-ʿArab, “ncl” md.; Zemahşerî, I, 410; Mevhûb b. Ahmed el-Cevâlîkī, s. 230; Fahreddin er-Râzî, VII, 159-160).
Nasipsizlikten sana sığınırım Allah'ım.
İMAN لا İLE BAŞLAR
TAĞUT NEDİR?
ALLAH SEVGİSİ ile TAĞUT SEVGİSİ
ASLA BİR ARADA BULUNMAZ.
“(Ey Peygamber!) Sana indirilen ve senden önce indirilmiş olan Kitaplara inandıklarını iddia eden şu ikiyüzlülerin hâllerine bir baksana; (hem Müslüman olduklarını söylüyorlar, hem de Kur’an’ın hükmünü terk edip) tağut’un, (yani Allah’ın hükümlerini hiçe
Yunus Suresi 62-63-64:
Bilesiniz ki, Allah’ın dostlarına hiçbir korku yoktur. Onlar üzülmeyeceklerdir de. Onlar ki, iman etmişler ve takvâya ermişlerdir, işte onlara hem bu dünya hayatında hem de âhirette müjdeler olsun! Allah’ın sözlerinde değişme olmaz; öyleyse en büyük kazanç budur.
// Müfessirlerin kaydettiği bir hadiste evliyâullah, “görünüşleriyle Allah’ı hatırlatanlar” (tutum ve davranışlarıyla Allah’ın iradesine uygun bir yaşayışı yansıtanlar) şeklinde tanıtılmıştır (Taberî, XI, 131-163). Zemahşerî de, “Evliyâullah, Allah’a yakınlıklarını itaatleriyle gösterir, Allah da onlara yakınlığını lutuflarıyla gösterir” ifadesini kullanır (II, 195). Bu müfessire göre “Onlar ki, iman edip günah işlemekten sakınmışlardır” ifadesi, evliyâullahın Allah’a yaklaşmasını, “Onlara hem bu dünyada hem de âhirette müjdeler vardır” ifadesi de Allah’ın evliyâullaha yaklaşmasını dile getirmektedir. 64. âyetteki “Allah’ın sözlerinde değişme olmaz” ifadesi, bu âyetlerde Allah dostlarına verilen müjdelerle bağlantılı olarak açıklanmıştır. Buna göre Cenâb-ı Hakk’ın, bu kullarına verdiği müjdeler O’nun birer vaadidir ve O mutlaka vaadini yerine getirecektir.
