Çocukluğumda duyduğum bir masala göre zemheri soğuğunda, serçe ile yavrusu bir dala konmuş. Biraz sonra bıyıkları buz tutmuş ve gözleri soğuktan yaş içinde bir avcının yaklaştığını görmüşler. Serçe yavrusu “Bak anne,” demiş, “ ne kadar da merhametli bir adam, gözleri yaş içinde.” Anne yavrusunu ses çıkarmaması için uyarmış, “Sen onun gözündeki yaşa değil, elindeki kana bak!” demiş.
Sayfa 111Kitabı okudu
Hayat, soğuk ve sıcağın tam ortasında kuruludur. Kimi soğukta kalır, kimiyse sıcakta. Yaşarken sıcak olmuşluğuna inat, ölürken soğuyup gider beden... Bazılarımız lavlı volkanlarda yanarak ısıtırken bizleri, bazılarımız ise bizleri yakan ateşi zemheri soğukta üşüyerek söndürüyor.
Gücün kontrolünü sağlayamazsanız ruhunuzu öldürürsünüz.
Bilinir dışarıda ZEMHERİ vardır
Ama BARIŞ için AŞK için yinede
Her mevsim BAHARDIR..!
Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara
Seni, anlatabilmek seni,
Namussuza, haldan bilmez,
Kahpe yalana
Ard- arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarıda gürül gürül akan bir dünya
Sayfa 91 - Metis YayınlarıKitabı okudu
En Güzel Konuk Ramazan
Konuğun uğurlanacağı günler de gelir. O kadar alışmışızdır ki, bu gidişe inanmak istemeyiz. Ama saatin vuruşu kesindir. Bir yarış kronometresi gibi son vuruşunu yapar. O zaman dünya garına koşarız. Mahşeri bir kalabalık. Çocuklar en süslü elbiseleriyle oradadır. Trenler, en güçlü bir baca
canlılığı içinde tütüyor. Konuşmalar. Sesler ve armağanlar. Kucaklaşmalar. Herkes birbirini ilk görmüşçesine sevinçli.
Hepsi konuktan konuşur. Fakat ey komşular konuk nerededir?
Konuk, sessiz ve şatafatsız, gitmiştir bile ...
