Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
"Seni,anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni,anlatabilmek seni,
namussuza,haldan bilmez,
kahpe yalana.
Art arda kaç zemheri,
kurt uyur,kuş uyur,zindan uyurdu.
Seni,anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza,halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur,zindan uyurdu.
Dışarda gürül gürül akan bir dünya
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kiprit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücüklerini,
Payı yok, apansız inen akşamdan.
Bir kadeh,bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum,kapama gözlerini...
Benim neme gerek yıldız, dolunay
Rahatlığa paydos, çileye hayhay
Ne kuştüyü yatak ne ruhsuz saray
Günlerim İbrahim Etem’siz değil!
Açılın açılın kalabalıklar
İçerim zemheri, dışarım bahar
Bir alev halinde geçtiğim yollar
Hallac-ı Mansur’suz, Keremsiz değil!
Uzakların daha uzaklarına
Büyük zaferlerin nur tabakalarına
Seni yazdım ebemkuşaklarına
Ellerim çaresiz, kalemsiz değil!
Açar,
Kan kırmızı yediverenler
Ve kar yağar bir yandan,
Savrulur Karacadağ,
Savrulur zozan...
Bak, bıyığım buz tuttu,
Üşüyorum da
Zemheri de uzadıkça uzadı,
Seni, baharmışın gibi düşünüyorum,
Seni, Diyarbekir gibi,
Nelere, nelere baskın gelmez ki
Seni düşünmenin tadı...
Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Yakıp dursa da bağrımızı
hicran zemheri ayazında kalsa da güller
bel bağlamadık sevdadan gayrısına ki inandık çıkarıp baltasını topraktan
töre'nin gereğini yerine getirecektir sevda
Biz ki sevda sözünü çok kullandık ama pişman olmadık bundan öfkemizi bilincimizle buluşturan ışık tek silahımızdı çünkü bizim
Biz ki sevdadan gayısını gelir geçer bulduk dünyada