Kalp sevince akıl onaylar mıydı bazen?
Yada onaylamaya zorlanır mıydı?
Gülmek yakışıyor muydu cidden?
Yoksa gülümsetmek için miydi iltifatlar?
Sever miydi insan gerçekten sebebsiz?
Eğerli fakatlı cümleler mi kurulurdu yoksa?
Onsuz olmaz denir miydi?
Veyahut da onsuz zaten olmuştu bu zamana kadar mı denirdi?