Diyelim ki bütün emekçiler gerçeğin bilinemez, tanınamaz olduğunu düşünüyor. Bu durumda, savaş, işsizlik ve açlık karşısında savunmasız kalacaklar demektir. Başlarına her gelen, onlar için anlaşılmaz, kavranılmaz bir şey olacak; her şeye kaçınılmaz, önlenemez kader gereği bir şey olarak boyun eğecek, katlanacaklar. Brujuvazi emekçileri işte buraya götürmek istemektedir. Tabii ki bu arada da brujuvazi, kendi çıkarlarına uygun bir dünya görüşünü yaymak için hiçbir fırsatı kaçırmayacak, ihmal etmeyecektir. "Zenginler ve fakirler her zaman olacaktır": ya da "Toplum bir ormandır ve her zaman böyle kalacaktır. O halde gemisini kurtaran kaptandır! Başkasının seni yemesini istemiyorsan sen başkasını ye! İşçi ücretlerinizi hep birlikte savunmak için iş arkadaşlarınla birleşmektense, sen iş arkadaşlarına rağmen, onların zararına olarak patronun gönlünü kazanmaya çalış. Sekreter, patronun metresi olmaya çalış; böylece hayatına renk katarsın! Başkalarından sana ne? Ne halleri varsa görsünler!" gibi sözlerin açıklaması budur.
Sayfa 19
_Sıradan sözcüğü neden bir küçümseme ya da bir hakaret ifadesidir? Neden sıradan olmayan sözcüğü, olağanüstü seçkin gibi takdir ifadelerini içinde barındırır? Neden sıradan olan her şey alçak ve bayağıdır? Sıradanlık, türün doğuştan sahip olduğu şey demektir. Onların kendilerine özgü alametifarikaları yoktur: Onlar tıpkı seri imalat mamulleri
Bir toplumda ne kadar eşitsizlik varsa (zengin ve fakir arasındaki uçurum ne kadar büyükse) hemen hemen her metrikte o kadar kötü olur; akıl sağlığı, suç oranı, güven seviyesi ve eğitim performansı gibi. Dahası, bu toplumlarda kötü şeyler yapanlar sadece fakirler değildir. Zenginler de dahil olmak üzere herkes bir darbe alır. Elbette, kapalı topluluklar içinde saklanarak ve özel sağlık hizmetleri için ödeme yaparak kendilerini belli bir dereceye kadar izole edebilirler. Ama yine de korku ve güvensizliğin yoğun olduğu ve insanlar arasında gerçek bir bağdan yoksun caddelerde yaşamak zorundadırlar. John F. Kennedy’nin bir zamanlar dediği gibi, “Özgür bir toplum fakir olanlara yardım edemezse, zengin olan birkaç kişi kurtarılamaz.”
Sokakların içerisinde büyümenin en güzel yanlarından biri de buydu; hayata dair her şeyi farklı şekillerde görmek ve bunları ayırma fırsatına erişmek. İyi durumda olanlar vardır. Babaları vaktinde eve döner, anneleri güzel yemekler yapar ve çocuklar semtin kirli sokaklarında gezmek zorunda kalmazlardı. Orta halli ailelerde durum çok da farklı
Fakirler ve zenginler aynı şekilde; yaşamlarını yönlendiren, hayat görüşlerini oluşturan ve onlar için neyin yasal neyin yasal olmadığını tanımlayan okullara ve hastanelere bağımlıdırlar. Her iki kesime mensup bireyler de kendi kendilerini tedavi etmeyi sorumsuzluk, kendi başına öğrenmeyi güvenilmez olarak addetmektedir.
Sayfa 9
.
Zenginler işçilerden korkar ve küçük burjuvalar onların işçi olabileceği düşüncesiyle paniğe kapılır, çünkü onların gözünde fakirler ölüme daha yakındır.
...
Neler değişti
Geçen bir yılı askerlikde geçirdim, neyse ki şans eseri yeni yıl günü evdeydim. Hastalık daha yaygın değildi, böyle bir şey beklenmiyordu da. Ama garip bir durgunluk vardı insanların yaşamında. Fırtına öncesi sessizlik gibi. Bu yılki yeni yıl da hiç iyi geçmedi zaten, yıllar geçdikce bayramlar daha az sevinçle kutlanıyor olsa da. İnsanlar zaten asosyalliğe doğru gidiyordu hastalık da üstüne gelince tam oldu. Şimdi sosyaller ama sosyal medyada) Şunu gözlemledim yaşam çeşitliliği artmış durumda, sosyal sınıfları kastediyorum, fakirler ve zenginler kutuplaşıyor gitgide. Bütçeye göre beslenme ve yaşama: daha çok parası olan daha iyi besleniyor, daha iyi teknoloji kullanıyor. Artık yardım etmek, iyilik yapmak bile gösteriş için.
Fakirler rüyalarında hep kralların saraylarını, hazinelerini falan görürler. Rüyanda hep zenginlik görüyorsan bu fakir bir insan olduğun anlamına geliyor. Sadece zenginler rahip, keşiş, sannyasin olmayı düşlerler - bir Buda, bir Mahavir gibi. Saraylarında yaşarlarken sannyasin olmanın rüyasını görürler çünkü başarılarından bıkmışlardır. Başarı onlar için bitmiştir, çekiciliğini yitirmiştir, zevki kalmamıştır, hiçbir albenisi yoktur artık. Şimdi de esas hayatın fakirlerinki olduğunu düşünüyorlardır ve başka bir yerde, olmadıkları bir yerde arayışa başlamışlardır.
Butik yayınlarıKitabı okudu
958.jpg){kind=small}