Teessüfü dedirten, eski zamanın lezâizinin zeval ve firâkından neş'et eden mânevî elemlerdir. Çünkü zevâl-i lezzet elemdir. Bazen muvakkat bir lezzet daimi elem verir. Düşünmek ise o elemi deşiyor, teessüf akıtıyor.
Lem'alar
Zevâl-i lezzet elemdir; zevâli elem ise lezzet...~
*Bedîüzzaman S.N*
(Lezzet ve zevkin son bulması acı verir, üzer insanı; acı ve sıkıntının son bulması ise lezzet verir...mutlu eder.)