Bugün ilk defa birisi seviyorsun ve yaşanılacakları bildiğin için korkundan kaçıyorsun değil mi dedi bilip kendime bile söylemeyediğim şey; seviyorum ve kaçıyorum..
Ne düşmanım ne pişman ama çok kırgınım bu hayata.Bugün 22ime giriyorum kanserli bir beden ile doğru ya unutmuşum benliğimi kaybettiğimi bir başkasının hücreleriyle…
Gözlerimi kapatıp
Rüyalar elimden tutup götürebilseydi
Yükselir, süzülürdüm yeni bir gökyüzünde
Kederlerimi unuturdum.
Hayalimde seyahat edebilseydim
Aşkın ve umutlarn yeşerdiği, acının dindiği
Saraylar ve geceler yaratırdım.
Yarattığımız her şeyi yok eden acımasız gerçeklerin bıraktığı zulüm, ızdırap ve çileyle gölgelenmiş insanlar gördüğün bir dünya.
Bizi, düşlerimizi ezen tüm yürekleri karanlık ve aç gözlülükle dolduran
Zorbaların yükselen duvarlarını gördüğün bir dünya.
Tadına varamadan telaş içinde yaşayışın ağrına gitmez mi zamanın ?
Konuşmadan sadece sulamak bitkileri, kitapların sayfalarını sadece çevirmek ve hızlıca içilen kahveler Kendini değerli hissetmek için pahalı şeylerle kendimize biçtigimiz etiketler.
Varolmamızı, bizi biz yapan değerlerden öte
" Görünen şeylere " muhtaç bırakıyoruz.
Varolma "Ben böyle varım duyun beni." değil, üzgünüm.
Varım evet.
Kahve içerken, mumu yakarak kitap okumayı severim.
Suladığım bitkilerle uzun uzun konuşurum. Günkü annem de çok sever. Dinlerler der.
Bence de dinlerler , dinliyorlar :)
Uzun uzun sokaklarda bazen müziğin sesini kısarım.
Kendimle konuşurum.
Canımı sıkan günlerde eve giderken kendime hangi yemeği yapsam mutlu olurum ne izlesem iyi gelir diye kendime çözüm bulurum.
Hayat zor , mutlu edecek ve değerli hissettirecek seyleri kendim yaratmak zorundayım. Kahveyi içmeyi bile romantize etmeyi severim. Kendimle yaptığım
Ufak şeylere biçtiğim anlamlarla ve gösterdiğim çabayla kendime değer veriyorum. Hayat Israrla yorucu olmaya devam etse de , varolan etiket savaşlarından çok öte bir yerde kendi dünyamda kendim için çırpınıyorum.
Ben böyle varım ve en azından kendimi duyuyorum.
Yeterli.
günbatımı , kahve, kendimle gelgitim ;güzel bir an, çiçekler, bisiklet sürmek, gökyüzünü izlemek ve bana yaşadığımı hissettiren tüm anlar. Nasıl anlatacağımı bilmiyorum ama böyle bir his var tam anda olduğun ve her şeyin inanılmaz mucizevi geldiği o hissi çok seviyorum .