"Seni, bir süre sonra, sileceğim" diye düşündüm - benim bunu düşünebilmem de, zaten, artık, sen ile ben arasındaki bütün bu işin, sona erdiğinin habercisiydi:
Tabii ki, bu da, sana ilettiğim - artık, iletebileceğim - bir şey değildi.
Zaten, seni 'sil'emeyeceğimi de, gayet iyi, biliyordum.
Zaten, hiçbir şeyin, silinemeyeceğini...
Sayfa 211Kitabı okudu
"Ayrılmalıyız" dedin - ben de, "Ayrılmak tek kişilik bir edimdir; ayrılmak isteyen, ayrılır" dedim.
Doğruydu da, tam doğru değildi: 'Bırakmak'tır asıl 'tek kişilik edim' olan; 'ayrılmak' ise, herhalde, her iki kişide de temelleri, nedenleri, yönelimi olması gereken bir şey - iki kişi, ayrılır(lar); buradaki tekil/çoğul farkı da sınırda duran bir fark: Örneğin üçüncü bir kişinin "onlar ayrıldı" demesi ile "onlar ayrıldılar" demesi arasındaki fark: birincisinde, 'ikisinin ayrılmış olmaları', ikincisinde de 'her birinin ötekinden ayrıldığı' gibi bir bilgi içeriği var - yani, birincisinde, ikisinden birinin ötekinden 'ayrı'lması yeterlidir, 'ayrıl'ma için; ikincisindeyse, ikisi birden, birbirlerinden 'ayrılır'lar - bu da, 'ayrılış'tır...
-Biz, artık, ayrı olabiliyor idiysek, sen ile ben arasındaki şu 'i l e', artık, yok, demekti.
Sayfa 185Kitabı okudu
"Bitirmek istemiyorum; ama, belki, sürdürdüğüm, bitmiş bir şeydir" diye düşünmüşüm.
Sayfa 169Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
'Aşk', çünkü, önemsiz; giderek, değersiz bir şeydir: kişinin 'başına' nedensizce; hatta, nesnesizce 'gelir': neden şu kişiye âşık olmuşsundur; k i m d i r, âşık olduğun- belirsizdir- çünkü, yalnızca bir 'etkilenim', bir 'tutku'dur - işte: bir tutulmuşluktur...
Sevgi ise dünyanın en önemli; giderek de (enderliğinden mi acaba - herhalde...) en değerli şeyidir - çünkü, kişinin bilinçle ve tam da belirli bir kişiye yönelik, bulunabileceği en yoğun ve en yalın - anlamlı; amaçlı - eylemidir.
Düşün: Sevgi, eylemdir.
Sayfa 59Kitabı okudu