Bu kitapta ana karakter yok, ana karakterler var.
Sanki hepsi el ele tutuşmuş ve çember oluşturmuşlar. Hikaye anlatma sırası kimdeyse, o kişinin dünyasından dinliyorsunuz sonra hikayeyi bir diğer karakter anlatmaya devam ediyor. Sonra hoop yine ilk baştakine gelmiş sıra.
İşin hokus pokus kısmı ise, bu geçişlerin yumuşaklığı. Özellikle dikkat etmezseniz bu geçişleri hiç fark etmeden tüm hikayeyi okuyabilirsiniz. Sırf bu geçişler için bile kitabı ve yazım tekniğini çok beğendiğimi söyleyebilirim.
Bunun yanında anlatılan hikaye de ilgi çekici. Güney Afrika’da yaşayan bir ailenin ekseninden dönemin toplumsal olayları işleniyor. Ancak bu işleme de yine arka planda çalan bir klasik müzik kadar sessiz ve sakince yapılıyor bence.
Özetle çok severek okuyacağınıza eminim.
Yeterince övdüysem, şimdi artık kitabı alıp okumaya başlayabilir misiniz?
Teşekkürler
