Reader Follow Recommendations
Kâğıt torbanın bir yüzünde İntihar Dükkânı yazısı var. Öteki yüzünde ise şu yazı okunuyor: Hayatta başarılı olamadınız mı? Bize gelin, ölümünüzü başaracaksınız!
Sanki bir gülüşün yankısıydı bu; oyuk boş bir içerden geliyordu.
Bana benzeyen, görünüşte bendeki ihtiyaçlara, tutkulara, arzulara sahip bu insanlar niçin kırarlar beni?
Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan.
Eğer sevgimi ve evet cevabımı alabilecekken beni özlemek ona yetecekse, ben de onu özlemeyi derhal bırakacağım.
Ama hata yapma ya da başkalarını mutsuz etme kastı olmadan da hata yapılabilir ve üzüntü verilebilir. Düşüncesizlik, başka insanların duygularına karşı dikkatsizlik, kararsızlık da aynı işi görür.
Hayatta sevdiğin her şey sana sırt çevirecek ya da ölecek.
Hayatta yarattığın her şey bir kenara atılacak.
Hayatta seni gururlandırmış ne varsa hepsi çöpe gidecek.
Tek bir an: Hayatta kusursuzluktan en çok bunu bekleyebilirdiniz.
Reklamlar insanları gerek duymadıkları arabaların ve kıyafetlerin peşinden koşturuyor. Kaç kuşaktır insanlar nefret ettikleri işlerde çalışıyorlar; neden? Gerçekte ihtiyaç duymadıkları şeyleri satın alabilmek için.
Tyler Durden'a göre biz Tanrı'nın ortanca çocuklarıyız.
Tarihte özel bir yeri olmayan, özel ilgi görmeyen kimseleriz.
Tanrı'nın ilgisini çekemediğimiz sürece ne lanetlenme umudumuz olabilir, ne de kurtuluş umudumuz.
Hangisi daha kötü, cehennem mi, hiçlik mi?