Farksızım zindanda yapayalnız yetişen
O çiçekçikten.
Arasında nemli döşeme taşlarının.
Solgundur o, bekler uzun süre.
Genç yapraklarını açmaksızın
Gelmesini yaşam veren ışığın.
Günler geçer ve günün birinde
İyi bir el dokunur ona kederle
Ve bahçeye taşır onu
Komşuluğuna güllerin.
Şimdi her yandan
Varlığın tatlılığını solumaktadır..
Fakat ne çıkar. Sabah güneşi
Kavuracaktır yakıcı ışınlarıyla.
Zindanda yetişen çiçekçiği.