Namazda ve günlük hayatta okuduğumuz dualar, tesbihlerin anlamı.
🎀Allahü ekber:
Allah büyüktür. [Allahü teâlâ, zihne gelen her şekilden ve hayallerden ve yarattığı mahluklara benzemekten uzak ve kâmillikle vasf olunan her şeyden, daha büyüktür.]
🎀Sübhane rabbiyel azim:
Azim olan Rabbimi bütün noksanlıklardan tenzih ederim. [Her şeyden büyük
Elazığ Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi’nde tedavi gören ve 1965 yılında vefat eden fotoğrafta ortada olan ve deli denilen velinin Allah'a yazdığı muhteşem mektup;
“Ben dünya kürresi,
Türkiye karyesi ve Urfa Köyünden,
El-Aziz (Elazığ ) Tımarhanesi (Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi) sakinlerinden; İsmi önemsiz, cismi değersiz,
Çaresiz ve kimsesiz
19. asır sonlarında neşredilen bir Türkçe Şemail kitabının 15-20 sayfa kadarı içinden rastgele seçilmiş şu ifadeler, Peygamber Efendimiz'in şânında söylenmiş şiir gibi tatlı hürmet ifadelerinden bazılarıdır:
"Sultân'ül-Enbiya Efendimiz Hazretleri...
Bâis-i Hilkat-i Kainat Hazretleri...
Mahbûb-i Âlem Efendimiz...
Mahbûb-i Kibriya Efendimiz...
Peygamber-i Zişan Efendimiz...
Peygamber-i Âlîcenab Efendimiz Hazretleri...
Cenab-ı Risâlet-penâh Efendimiz...
Cenâb-ı Seyyid'il-Beşer Efendimiz...
Risalet-meâb Efendimiz...
Resul-i Muhtar Hazretleri...
Nebiyy-i Muhterem Efendimiz...
Server-i Enâm Aleyhissalûtü Vesselam Hazretleri...
Hulasa-i Mevcûdat Aleyhi Ekmelüttahiyyât Efendimiz...
Melce-i Fukarâ ve Şefi'-i Ruz-i Cezâ Efendimiz Hazretleri...
Ecmel'ül Enbiya Hazretleri...
Seyyid'ül Mücahidîn Efendimiz...
Efsah'ul-Kelâm Efendimiz...
Halîl-i Rabb'il-Celîl Hazretleri...
Zat-ı Vâlâ-yı Nebeviyye...
Hâce-i Debistân-ı Edeb Hazretleri..."
23 MART 1960
Tüm dünyasının küçücük bir sepete sığdıran ve ömrünü Kur'an'a hizmete ve Müslümanların selametine harcayan Üstad'ımız 
Bediüzzaman Said Nursî hz. vefatının sene-yi devriyesinde Rahmet, minnet ve özlemle..
Runun şad olsun Üstad'ım. Mevla seni Habib-i Zişan'ına komşu eylesin, amin.
اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذ۪ي خَلَقَۚ
"Yaradan Rabbinin adıyla oku"
Cebrail(a.s) ilk "oku" buyuruyor
Ben okuma bilmem diyor Habibî Zîşân(s.a.s)
Efendimizin Peygamberlikle şereflendiğinde ilk hadisi "ben bilmem"dir.
Peki ya biz kendimize bir bakıverelim, herşeyi biliyor muyuz?
Bir yanda herşeyi bilen biz, öbür yanda
"Bilmediklerimi ayağımın altına koysam, başım göğe değerdi" diyen bir İmâm-ı Âzâm Ebû Hanîfe.
Biz ki Allah'ın ihsanda bulunduğu Mü'minleriz.
En çok da haddimizi bilmeliyiz.
Uğraşılarımız Rabbimizin adıyla değilse, okuduklarımızdan bir hayır ve bereket göremeyiz.
Ben biliyorum demek insanın helâkine sebebiyyet verir.
sen bir az-gelişmişsin;)
Kıt’aları ipek bir kumaş gibi keser biçerdik. Kelleler damlardı kılıcımızdan. Bir biz vardık cihanda, bir de küffar...
Zafer sabahlarını kovalayan bozgun akşamları. İhtiyar dev, mazideki ihtişamından utanır oldu. Sonra utanç, unutkanlığa bıraktı yerini, “Ben Avrupalıyım” demeğe başladı, “Asya bir cüzzamlılar diyarıdır.”
Avrupalı dostları, acıyarak baktılar ihtiyara, ve kulağına: “Hayır delikanlı”, diye fısıldadılar, “sen bir az-gelişmişsin.”
Ve Hıristiyan Batı’nın göğsümüze iliştirdiği bu idam yaftasını, bir “nişân-ı zîşân” gibi gururla benimsedi aydınlanınız.
Bir Osmanlı tarihi bu kadar güzel özetlenir
Kıtaları ipek kumaş gibi keser biçerdik. Kelleler damlardı kılıcımızdan. Bir biz vardık cihanda, bir de küffar…
Zafer Sabahları kovalayan bozgun akşamları. İhtiyar dev, mazideki ihtişamından utanır oldu. Sonra utanç, unutkanlığa bıraktı yerini, “Ben Avrupa’lıyım” demeğe başladı, “Asya bir cüzzamlılar diyarıdır.”
Avrupalı dostları acıyarak baktılar ihtiyara ve kulağına “Hayır delikanlı” diye fısıldadılar, “sen bir az-gelişmişsin.”
Ve Hristiyan batının göğsümüze iliştirdiği bu idam yaftasını, bir nişan-ı zişan” gibi gururla benimsedi aydınlarımız.
Bu Ülke
"Sema halkı, yeryüzünden, ancak ezan seslerini duyarlar.”
"Sema halkı, yeryüzünden, ancak ezan seslerini duyarlar.” Arkasından, aya ilk giden Amerikalı astronotlardan birisinin Kahire'yi ziyareti sirasında ezan seslerini duyunca, hayretler içinde kalarak, şöyle söylediği, Mısır matbuatında çıktı. "Ben bu sesi ayda iken de duymuştum...” Peygamberi Zîşân Efendimiz'in, “Sema halkı, yeryüzünden, ancak ezan sesini duyarlar.” buyurması, ne büyük mucize, ne İlâhî tebşir, ne büyük bir harikadır.
~√~
Sayfa 220Kitabı okudu
Lütfen okuyunuz dostlar
Merhum 
İsmail Çetin hocamız gençliğinde bir gün yolu İzmir'e düşer. O sıralar henüz sakal bırakmamıştır. Sakal tıraşı olmak için bir berbere girer. Berber yakışıklı, tatlı yüzlü, temiz simalı birisidir. İsmail Efendi içinden; "Ya Rabbi beni esmer olarak yarattın, ama güzel ve faydalı ilim verdin. Elhamdülillah istikametim de yerinde. Kim bilir şu adam belki büyük günah bile işliyordur. Şu berberin yakışıklılığını bana verseydin, ben hem parlak yüzümle hem ilmimle ümmete daha iyi hizmet etmez miydim?" diye geçirir.
Berber onu tatlı tatlı süzer; "Merak etme, içim de temiz benim" diye mırıldanır. Hocamız çok şaşırmıştır. Adam içinden geçenleri bilmiş ve ona göre cevap vermiştir. Merakını zapt edemez. Dışarıda bir yerde berberin kapanma saatine kadar bekler. Daha sonra berberi, içinden geçeni nasıl bildiğini söylemesi için ilhah eder.
Berber der ki;
"Gençliğim biraz hızlı geçti, bazı büyük hatalara bulaştım. Babam hastalandı. Mübarek biriydi ama biz kadrini bilemedik. Çevreye, çamura bulandık. Beni yanına çağırıp dedi ki; "Oğlum, bunca zamandır hoyratça yaşadın. Nasihatlerim sana kâr etmedi. Son sözüm şudur, yaparsan pişman olmazsın. Hayatın düzelir, bereketlenir. Her güm Rasul-i Zişan'a beş yüz salavat oku" dedi.
Ardından vefat etti. Onun vefatıyla sarsıldım. Birkaç ay içimdeki hasret ateşiyle salavatımı okudum. Alışkanlık haline geldi. Ardından namaz kılmak arzusu, günahlardan kaçmak ve tövbe etmek geldi içime. O gün bugündür şu kadar sene oldu, salavatlarımı terk etmedim. Allah Teâlâ da bana böyle hisleri nasip etti."
***
Dünya buna şâhit oldu. O Resûl-i Zişân, kısa zamanda Kâbe'yi cansız putlardan temizlediği gibi, gönüllerdeki putları da İslâm îmânı ile yok ediverdi.
***
Hazret-i Muhammed'in kulağı, gözlerinin sırrını duyar./Allah, Ona Kur'ân'da “ O kulağın tâ kendisidir” buyurdu./Bu Peygamber-i Zîşan baştan başa kulaktır, gözdür./Onun merhameti sütanne; bizler onun süt emer çocuklarıyız.”
MEVLANA CELALEDDİN-Î RUMİ
Kıtaları ipek bir kumaş gibi keser biçerdik. Kelleler damlardı kılıcımızdan. Bir biz vardık cihanda, bir de küffar...
“ Zafer sabahlarını kovalayan bozgun akşamları. İhtiyar dev, mazideki ihtişamından utanır oldu.” Sonra utanç, unutkanlığa bıraktı yerini, “Ben Avrupa’lıyım ” demeğe başladı, “ Asya bir cüzzamlılar diyarıdır.”
Avrupalı dostları, acıyarak baktılar ihtiyara ve kulağına: “ Hayır delikanlı “ diye fısıldadılar, “ Sen bir az gelişmişsin.”
Ve Hristiyan Batı’nın göğsümüze iliştirdiği bu idam yaftasını, bir “ nişan-ı zîşân “ gibi gururla benimsedi aydınlarımız.
Sayfa 98 - İletişim yayınlarıKitabı okudu