"Dudağa gelmiş can, seni görmek dileğinde. Geriye mi dönsün, çıksın mı; fermanın nedir?"'
Sayfa 147
Çünkü akçe ile akıl ikisi bir yerde pek de anlaşamazmış.
Sayfa 133
"Kanımı akıtsalar, kanımdan buharlaşan buhar hep senin arzu ve aşkının buharıdır."
Sayfa 122
Reader Follow Recommendations
İnsanoğlunun yaratılışının gereğidir; insan kendi mutluluğundan yalnız kendinin haberdar olmasıyla kanaat etmez, herkesi de haberdar etmek ister. Hatta bir insan esasında mutlu değilse bile, etrafa kendi mutluluğunu inandırmak için hilekârlığa ve yalancılığa bile düşer.
Sayfa 111
Bir yanarım Tanrı özlemiyle Musa gibi;
Bir ölürüm murada ermeden Yahya gibi;
Yarı gökte kalırım hep bir iğne yüzünden,
Hep bir başka derdin terzisiyim İsa gibi.
Sayfa 42
Hep arar dururdum, dünyaya geleli,
Alın yazısını, cenneti, cehennemi.
Hocam kesti attı, sağlam bilgisiyle:
Alın yazısı, cennet, cehennem sende, dedi.
Sayfa 36
Ferman sende, ama güzel yaşamak bizde:
Senden ayığız bu sarhoş halimizde.
Sen insan kanı içersin, biz üzüm kanı:
İnsaf be sultanım, kötülük hangimizde?
Sayfa 15
Varlığın sırları saklı senden, benden;
Bir düğüm ki ne sen çözebilirsin, ne ben.
Bizimki perde arkasında bir dedikodu:
Bir indi mi perde, ne sen kalırsın, ne ben.
Sayfa 13
Gül verme istersen, diken yeter bize.
Işık da vermezsen, ateş yeter bize.
Hırka, tekke, post most olmasa da olur,
Kilise çanları bile yeter bize.
Sayfa 11
Ah Canan! Seni vallahi kendimden kıskanıyorum.
Sayfa 97
Ey sabâ, esme, nigârım uykuda
Sevdiğim, çeşmi humârım uykuda
Değme, lûtfet, gül'izârım uykuda
Çün seherdir, nazlı yarim uykuda
youtu.be/C0uKUi-2CS0?si=...
'Senin kendinden geçmiş gözlerin gibi gözleri, dünyanın gözleri görmemiştir.'
Sayfa 72
Ben kadınlara asla yaranmak hevesinde bulunmadığım için beni seviyorlar.
Sayfa 44