Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı.
Yeter ki şimdi, şu anda tadım kaçmasın düşüncesindedir insan. Ancak bu düşünce daima tadının kaçmasıyla sonuçlanır. Kayıplar olacaksa şimdi olsun, ama haz, ödül ve mükafat varsın şimdi olmayıversin, demeyi öğrenmelidir insan.
İnsan beklentilerinin peşinden ısrarla koşar, onları elde etmek için çabalar durur; gün gelir bu ısrarların neticesinde Allah onları insana nasip eder, ancak o şeyler bu kez başına bela olur. Bazı insanlar ısrarla var olmalarını diledikleri halde sonradan doğurmaz olsaydım dedikleri çocukları, rastlamaz olsaydım dedikleri eşleri, başlamaz olsaydım dedikleri işleri yok mudur? Zafer tuğlalarıyla yenilgi binası yapanların durumu ne hazindir!
Bazen "illa!" dediğimiz şeyden çıkar en büyük imtihanımız.