61 / HAYATTAN ÇIKARIMLARIM (KISIM 2)
DEĞER
‘Hayat, anne gibidir. Her yönüyle kabul etmek zorundayız.’
“Bazı günler olur, nedensizce, olduğum yere ait değilmişim gibi hissederim. Tutarsızlıklar beni sıkıştırır, toplum arasında görünmediğimi veya en sevdiklerimin bana hakettiğimi düşündüğüm değeri göstermediğime inanırım . Bu gibi anlara dair tecrübelerimi sizlerle paylaşmak
_Fizyonomi: Yüz Okuma Sanatı
_Schopenhauer: Fizyonomi bilimi, yüzden kişiliği okuma sanatıdır. Bir insanın çehresinin şekli şemali, ikiyüzlülüğün hakim olamadığı yegâne sahadır. Her insanının çehresi bir haritadır. Bir insanın çehresi, dilinden daha ilginç şeyler ele verir çünkü onun yüzü, söyleyip söyleyebileceği her şeyin özetidir. Dil bir insanın sadece düşüncelerini ele
Eve Gidince Mesaj At
Adı konmayan her şey insana dert. Bir kahve içelim. Hafta sonu bir şeyler yapalım. Şuraya gidelim, orada konser varmış ne dersin? Bugün seni alayım mı? Eve gidince mesaj at. Gibi gibi... Bu kadar çok eylemin içinde adı konmayan bir ilişkiyi yaşa mak zor olsa gerek. Eskiden biz şimdi neyiz gibi sorular vardı ama şimdilerde konu oralara bile çok zor geliyor. İlla bir isme ihtiyacı yoktur bazı şeylerin ama konu iki insansa ve arada bir bağ oluşması isteniyorsa o işler öyle olmuyor. İlla ki bir isme ihtiyaç duyuyorsunuz. Peki karşınızdaki kişi inat edercesine aranızdaki ilişkiye bir isim koymak istemiyor sa?... O zaman ne yaparsınız? Kaçıp gider misiniz yoksa de vam mı edersiniz? Herkesin hayatı kendine tabii ama içi boşaltılmış olan her şeyin zararı da hepimize. Aşk sorumluluk ister. Öyle midemde kelebekler uçuşuyor, aklım beş karış havada gibi bir şey de ğil bu. Havadaki aklını rüzgâr alır, midende uçuşan kelebekler ölür ve adı konmayan her şey yok olur gider.
ahlak herşeyi yansıtıyor dikkat etmeli
On sekiz yaşında bir kız, Belçika'da yaşıyor.
-Türk müsün?
dedim.
-Daha karar vermedim, dedi.
-Müslüman mısın?dedim.
Mülteci Kız
Yokluğunun bilmem kaçıncı evresindeyim sevgili. Güz mevsiminin bahardan alacaklı olduğu bir gün ortasında adımlıyorum birlikte hiçbir anımızın olmadığı ama sen taşan; sahipsiz şehrimin bakımsız ve yıkık dökük kaldırımlarını…
Güngörmüş yanı; yavaş yavaş erirken, derinlerde gün geçtikçe katman katman artıyor; yokluğunun mahsulü, özlem buzullarının…
Çiçekleri sulasan
çiçekler sulasan, kurumuş yaprakları kessen
sözgelimi tırnaklarını yemesen
akşamları erken yatsan iyi olur.
iyi olur elbet
yani şu süsenler, kır menekşeleri yok mu
ne desem
denizin bir tenhalıkla uyumu