Anılar eğer acı verici ise onlarla yaşamak zordu. Tıpkı ayakkabında bir çakıl taşı ile dolaşmak gibi. Boyutu ne kadar küçük olursa olsun, o kadar huzursuz ederdi ki seni, şaşırıp kalırdın.
Olabilecek bütün riskleri göze alıp yeni bir yaşama yelken açacaklardı yada içinde zorlu mecburi yaşamı barındıran ve sınırları dayatan bu topraklarda kalıp bu yaşamı yaşayacaklardı..
__Kalmakta en az gitmek kadar zordu, gitmenin de kalmak kadar zor olduğu gibi...
İnsanın yalnızlığa kolayca alışabildiğini düşündüm, hatta bundan hoşlandığını. Ama yabancılığa alışmak zordu,insan yalnızken yabancılığa alışamıyordu, yalnızlığına kaçmak istiyordu.