Ölmüyorsak, zorlamayalım.
Akıcı ve eğitici bir kitaptı, kitabın iç yüzeyinde birçok anlam veremediğim diyalogla karşılaşmıştım ki okuduktan sonra biraz düşünmeyle ne anlatılmak istendiğini kavradım. 
Paulo Coelho insanın hayat üzerinde ki anlam arayışını bize ölüm üzerinde tasvir etmiş, yaşanyılatımızın farklılığı veya aynı muğlak çizgiler üzerindeyken hayatımızın halen daha devam ettiğini, kafamızın en derinlerinde çalkantıya uğrayıp, beynimizi sarsan aforizmalarin hayatımızı yıkıp dağıtmasına izin vermememiz gerektiğini çok güzel bir üslupla bizlere göstermiş. Bir delinin, bir akıllıya hayatı öğretmesini, ailenin çocuk üzerinde oluşturabileceği baskının bir gün gelip de akıl hastanesinde sonuçlanabileceğini, kalp ağrısı sandığımız bedensel bir sızının aslında en derinlerden ruhumuzdan kopup da geldiğini, gençlik melodramlarının verdiği hazsal bakış açışıyla bir kutı hapın bizi o nice güzel ölüm rahatlığına değil de acınası toprak biçimiyle şekillenen ölüme ulaştırabileceğini, her ne olsak da yaşasak da hayatın içinde hala varken her şeyin bir çözümü olduğunu, iyi bir insan ve iyi bir yaşam için çabalamak gerektiğini bu kitaptan doktrin niteliği şeklinde kapabilirsiniz.
Dokunaklı bir eser... Tavsiyelerim sizinle, iyi geceler.
