acımasızlığın birçok şekli vardır, hatta bazen kayıtsızlığa veya üşengeçliğe benzer
Okur Takip Önerileri
308 syf.
·
Puan vermedi
Bir yeri kapatmak için çekiştirirken diğer taraftan yırtılan bir hayat. Ben bir hayat nasıl onarılır bilmiyorum, ben bu sökükleri dikemiyorum.
Herkes bir yolunu buldu, tutundu. Bir sen kaldın. Hala balkonda çay içiyorsun.
İnsan kararsızlığından kurtulmak uğruna öylesine büyük bir ihtiyaca kapılır ki ne olursa olsunbir şeyler yapmak ister,yapacakları ne kadar yararsız,ne kadar anlamsız olursa olsun,halen kendi iradesiyle karar verebildiğini görmesi açısından önemlidir,tıpkı girmemizin yasak olduğu bir kapının deliğinden bakmamız gibi.
"Düşünsene yolda birnkaza görünce ne tepki veriyor insanlar? Hemen 'Aman Allah korusun' derler. İnanabiliyor musun! İlk tepkileri kendilerinin düşünmek, kurbanları değil."
Bütün ömür boyu damla damla biriktirdiğimiz hüzünlere , kederlere sonradan tek bir kişinin sebep olduğunu sanmak ne büyük yanılsamadır.
Ama insan beyni , kendini aldatmakta ustadır..
İki tür erkek vardır: kırıp dökenler ve tamir edenler. Birinci gruptakilere sırılsıklam abayı yakar, âşık oluruz ama ikinci gruptakilerle evlenir, yuva kurarız.
Bazı insanlar dünyayı değiştirmek istiyor, bazıları eşlerini ya da arkadaşlarını. Kendini değiştirmek isteyense çok az.
Sadece sizin gibi düşünen/konuşan insanları okuyorsanız, okumuyorsunuz demektir.
“-Niye iyi geçinmiyorsun herkesle?
-Herkesle iyi geçinmek için hava gibi olmak lazım; renksiz, vücutsuz. Benim fikirlerim, değerlerim var. İnandığım şeyler, sevmediğim şeyler var.”