''Derdini insana değil, suya anlat.Zíra su alır götürür,göl biriktirir,insan ise alır dağıtır...''
Hek ji Hindê, li ser lêva
Bo wê bînim, şîrê Şera
Yan jî ezman, heyvê daxim
Ji nav baxê, wan sitera
Bi van desta, ji zik derya
Ez derînim, zîv û zêra
Bûka xemgîn, dil geş nabe
Dûrî singa, şer û mêra...
Dəlidir...
Demə Məcnuna dəli, bəlkə də, Leyla dəlidir,
Eşq olan yerdə bütün aqilü-dana dəlidir.
Saldı Yusif kimi öz sevgilisin zindanə,
Qoydu rüsvalığı aləmdə Züleyxa, dəlidir.
Eşq zəncirinin iftadəsi bir mən deyiləm,
Həvəsi-silsileyi-eşq ilə dünya dəlidir.
Sarılır çiyninə, gah boynuna, gah qamətinə,
Əjdahalar kimi ol zülfi-çəlipa dəlidir.
Bir vəfasız gül üçün naləsi dünyanı tutub,
Aşiqin qəlbi kimi bülbüli-şeyda dəlidir.
Bircə Şirin ilə Fərhadə məzəmmət yoxdur,
Vadiyi-eşqdə Vamiq dəli, Əzra dəlidir.
Əl götürməz bu qaragözlülərin zülfündən,
Hər yetən zənn eləyir Vahidi, guya dəlidir.
Sayfa 38 - Parlaq imzalarKitabı okudu
Adlarına "Jön Türk" dedirten bu hayalperest macerâcılara, zehiri panzehirden ayırt ettirmek de mümkün değildi. Zīra böyle bir kıyas ve seçme yapabilmek için, ya derin bir kültür, ya uzun bir tecrübe ya da şuurlu bir îmânın ferâseti lâzımdı.
Sayfa 59 - Kubbealtı Neşriyatı, IV. Baskı, 1999Kitabı okudu
Sən mənim bütün qəzəllərimdəki "büti-ziba"san, Şirinim də, Leylim də sənsən; adını bir qəzəldə çəkə bilməsəm də Züleyxa deyəndə, Əzra deyəndə, Leyli adı çəkəndə səni görürəm.
Zīra asırların gerisinden gelen bozukluk, nasıl ki bir kişinin hatâsı değil idiyse, onu tashih etmek de gene bir kişinin elinde değildi. Ama eğer o bir kişi, şuurlu ve kaliteli bir münevver zümre tarafından yardım görüp desteklenmiş olsaydı, memleketin kurumuş damarlarına yeniden kan ve can gelebilirdi.
Sayfa 55 - Kubbealtı Neşriyatı, IV. Baskı, 1999Kitabı okudu