Tamahîya lêvên xwe neke lê yarê
Ma ne sor ji rengê te ye
Berde ser singê zer kezîyên vehonî
Bilind bike kofî û zêra
Veke û têr li min bi nere
Ma ne kesk ji çavê te ye
Di tengava gerdûnê de lavlavka bêrîkirinê
û destên şeva qutbê yên ji zembelîlkê
Li stûyê wê herbilî ne,
Razên wê di mêrgê de berxên li ber kêrê ne.
Xewna ku keçkaniya xwe tê de dilorîne
ne ji dara Gûhîjê ye,
Tilîkên wê yên ji tirhên dêliyan
Di geryana miştaxeyekê de rizyan e.
Dîsa jî deyndara pîreke deqandî ye,
Raperîna nifşekî di Denê
"GUFTÊN MELA"
Bi remz û guft û suran
Nebatê ew dirêjin
'lşweyên le'l û duran
Lu 'lu ' şeker dibêjin
Xedengên di awuran
Aşiqan dê birêjin
"GUFTÊN FEQI"
Aşiqê dev û lêvan
Şabaş e ji Xwedê ra
Selwa bi bih û sêvan
Belg in ji zîv û zêra
Heram in xewê d'şêvan
Li kesê muhbet vêra
Ey dil were dîsan bicoş
Carek ji caran mey binûş,
Bikin qiseta Zembîlfiroş,
Da seh bikin hikayetê.
Zembîlfiroş lawkê rewal bû,
Bi kilfet û ehl û eyal bû,
Husnekî Usiv Lili bal bû,
Sən mənim bütün qəzəllərimdəki "büti-ziba"san, Şirinim də, Leylim də sənsən; adını bir qəzəldə çəkə bilməsəm də Züleyxa deyəndə, Əzra deyəndə, Leyli adı çəkəndə səni görürəm.