İnsan, duvardaki tabelada yazılı bir isimden başka bir şey değildir.
@Züleyha AKSANGUR🌿
Züleyha Aksangur'dan
Yağmur damlaları bedenimi sarmıştı. Damla , damla göz bebeklerimden süzülüyordu. Yalnızlık bana tâbi tutulmuştu sanki. Sonra insanların beni , benimseyemediğini fark ettim. Uçurumun başında kendimi , rüzgarların kollarına adamış , atıp atmama kararsızlığındayım...
Züleyha AKSUNGUR 🍂
Züleyha Aksangur'dan
Ben sana meftunum şiirlerimse bana yalnızlık gecenin çöküşü kadar karanlıktı.
Karanlığı bedenime doldurmuştum adetâ , sonu bilinmeyen bir yol çizgisi çizdim. sonra ilerledim ilerleyebileceğim kadar. Açılmayan bir kitap gibiyim yalnız ve küskün. Oysa kitaptaki insanları sokaktaki insanlardan daha çok sevdim...
Züleyha AKSUNGUR 🍂
Züleyha Aksangur'dan
İçimde yarım bırakılan çocukluğum. Özgür ve bir o kadar da masum. Yıldız kaydığında tutmak istediğim dileklerim , haykırmak istediğimde bağırabileceğim bir yerim. Dostum diyebileceğim arkadaşlarım. Kızım diyebilen bir babam , saçımı okşayabilen bir annem , hedeflerime ulaşabilmem için destek vermesi gereken bir Ailem...
Züleyha AKSUNGUR 🍂
İçimde yarım bırakılan çocukluğum. Özgür ve bir o kadar da masum , yıldız kaydığında tutmak istediğim dileklerim , haykırmak istediğimde bağırabileceğim bir yerim.
Dostum diyebileceğim arkadaşlarım.
Kızım diyebilen bir babam , saçımı okşayabilen bir annem , hedeflerime ulaşabilmem için destek vermesi gereken bir ailem...
Züleyha AKSANGUR 🌸
Sanki tuhaflaşıyor oldu insanlar.
Bedenlere çökülen duygular , çökertmişti adetâ bizleri.
Konuşmak anlam taşımıyor gibiydi.
Bir terk edilmişlik hissi yaşıyor gibiyiz.
Uzak bir kaçışa ihtiyacımız var olmalı ,
Darma dağın bir düşünce ne yapacağımız konusunda hiçbir fikrimiz yok.
Herşeyi tölere edermişcesine ruhumuz yok olmuş adetâ.
Nasılız diye sorulduğunda verilecek bir cevabımız yok gibi , bedenimiz saklı bir vaziyette küskün.
Bir o kadarda kırgınız insanlığa...
Züleyha AKSANGUR 🥀