Şöyle masumane zamanlar...
Sonra birden ayağa kalktı, kayığı sallayarak " Ya Mesude kusura bakma ben sana sevdalandım" deyiverdi ve kendini denize fırlattı. Mesude gülümsedi.
Çünkü insanlığın en büyük buluşunun kitap, en kötü buluşunun da okul olduğunu düşünen bir adamım."
Sayfa 170 - İnkılap, EmreKitabı okudu
Sorulardan, arkadaşlıklardan, toplumdan uzak, kendi içine dönen bir hayat. Bütün istediğim bu...
Sayfa 248Kitabı okudu
Zaten insanın kaderini bilmesinden daha korkunç ne olabilir?
Sayfa 25
İnsanı sadece biyolojik bir varlık olarak göremediğimiz,
onun varoluşuna çeşitli yüce anlamlar yüklediğimiz için, gövdeden akan kanın, can denilen şeyi çekip almasını, dolayısıyla o kişinin "ölmüş" olmasını bir türlü kavrayamadığımızı düşünüyorum.
Hayvanlar ölümü anlıyor ama insanlar anlayamıyor. Can dene şey, her türlü yaralanmaya, berelenmeye açık haldeki insan bedenine bir saniyede çıkıp gidiveriyor ve insan bunun sonucunda aklını kaçıracak kadar sarsılıyor.
,"tanrın, daha bir iki saat önce nasıl da canlıydı, nasıl da kahkahalar atıyordu, şimdi nasıl yok olabilir" diye tekrarlayıp duruyorlar.
İnsanın algılama gücünü zorlayan bir durum bu. Hayatımıza, varoluşumuza yüklediğimiz hiçbir kavramla bağdaşmıyor.
Sahiden her şey saçma mı, hayatın hiç bir anlamı yok mu?
Bence öyle! Yok, hiçbir şey yok. İnsanın biyolojik fonksiyonlarına aşırı bir anlam yükleme çabası içindeyiz. ÇÜNKÜ HİÇLİK ZOR GELİYOR.
Sayfa 13 - İNKILAP
" Merhamet keskin bir kılıç. Merhamet gösterenin kabzasından tuttuğu ama karşı tarafı yaralayan bir kılıç..."
Sayfa 149Kitabı okudu
