Victor Hugo, 1800'lü yıllarda Fransa'da uygulanan idam cezalarına o kadar karşıymış ki; henüz 27 yaşındayken, insanları bilinçlendirmek adına, bu kitabı yazmakla çıktığı yola siyasete bulaşarak da devam etmiş.
Henüz uygarlaşma düzeyine ulaşamamış Fransızlar, o dönemlerde idam cezalarını bir eğlence, bir gösteri haline getirmişlerdir.
Bu kitapta, duygusal sürecini yakından izlediğimiz mahkumla birlikte adım adım giyotine doğru ilerliyoruz. Mahkumun suçu cinayet ancak ayrıntılar verilmemiş. Belli ki mahkum iyi eğitim almış ve aslında ölüm cezasını haketmeyen iyi bir insan. Zaten kitapta, önemli olanın kişinin suçu değil, idam cezasının kişiye ve arkasında bıraktıklarına yaptığı zulüm vurgulanmak istenmiş.
Canım Hugo, kelimelerle duyguları yine öyle güzel aktarmış ki, kesinlikle okumalısınız diyorum.
Kitapta #victorhugo tarafından yazılmış 41 sayfa önsöz var. Bu önsözde, idam cezası sırasında gerçekleşen çok daha korkunç manzaralar anlatılıyor. İdam cezası yerine hapishane ve hastaneler yardımıyla ıslah yöntemine gidilmesi öneriliyor.