Dilimiz varmadı ne dua etmeye,
Ne de cezamızı hafifletmeye:
İçimizden bir parça kopmuştu,
Ve o kopan şeyin adı Umuttu.
Sayfa 34Kitabı okudu
İnlemeye başladı sabah rüzgârı,
Ama gece bilmedi bitmek:
Devasa tezgâhında kasvet ağları
Dokundu ilmek ilmek:
Ve biz dua ettikçe, korkumuzu artırdı
Güneşin Adaletini beklemek.
İnleyen rüzgâr esip geçti
Ağlayan zindan duvarlarından:
Duyduk dakikaların gidişini,
Ağır ağır, demir tekerlek gibi:
Ey inleyen rüzgâr! Biz ne yaptık
Ki bunları görmeye mecbur kaldık?
Sayfa 33Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir göründüler, bir kayboldular,
Sanki sisler içinde birer yolcuydular:
Mehtabı bile aldılar alaya
Cilveli, zarif adımlarıyla,
Usul dahilinde ve menfur zarafetle
Sürdü hayaletlerin vuslatı her saniyede.
Sayfa 31Kitabı okudu
Boz horoz öttü, al horoz öttü,
Ama dün doğmadı bir türlü:
Ve dehşetin çarpık yüzleri
Sardı yattığımız tüm köşeleri:
Geceleri gelen tüm kötü ruhlar
Çevremizde oynar oldular.
Sayfa 31Kitabı okudu