Zarife Okuyan
@zurafa
41 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Zarife Okuyan tekrar paylaştı.
Yetim ve öksüz kardeşlerimizin, çocukların, hemşirelerin, iett şoförlerinin, duvar ustalarının, mücellitlerin, tanışmasak da çayı içilecek insanların, İzdiham okurlarının/okumayanların ve kavuşmayı bayram sayan ‘bekleyenler’in Kurban Bayramını tebrik ederiz.
Bir gün kadrim bilinirse
İsmim ağza alınırsa
Yerim soran bulunursa
Benim meskenim dağlardır
Okur Takip Önerileri
160 syf.
·
Puan vermedi
her yerde izlerini ararım her yerde Tahir ahire uzanıyor bu yol sana mı uzanıyor
pencere pervazı gam güzelidir
ve elbet ölünür bu sızıyla
ben doğulu kız
beni leylanın katili öldürdü
yine de yaşamam emredildi
artık inanmıyorum
ne atlar at ne dünya dünya
iki kere ikinin dört ettiği kadar
insan etmiyor bu insanlar
Zarife Okuyan tekrar paylaştı.
döndün ölümün kıyısından
avuçlarında toprağın kokusu
bereketini sürdüğün sular yeşil verdi sen nasıl
Zarife Okuyan tekrar paylaştı.
niçin bunca değişti
göbek bağımızı kesen el
unuttu mu besmeleyi
nasıl çarpıldı akıl
kulağına okunan ezan
kalbe değmedi mi
Zarife Okuyan tekrar paylaştı.
güler onlar ve derler ki destandır el değmemiş her ne ise her ne ise efsane inandık diyen bu garip adamlar destan bu öyleyse leyli vü mecnun alnından öpülesi canım on beşe
Sayfa 47 - Çıra YayınlarıKitabı okudu
inanmak yeniden kırılmış camların bitişeceğine
çünkü dilerse Rabbim bitişir canlar bile
beklerken şakaklarına kan toplanmış babaların
kızlarını topraktan çıkartmalarını
beklerken çöle dönen bu vahanın
yemyeşil açılmasını
ellerini kanatan kadınların
suya sessizce soktukları yaralarını
bir kılıç ve iner ansızın gelecek
biter yeniden başlarsın
dantelalar epridikçe
sandık lekesi der dururlar
reyhan pencerede
bize hep masal anlattılar
geçer büyüyünce
nasıl atladınsa kuyuya düşme korkusu olmadan
ölüme atla denilse belki atlardın
gözünü kararttığını görmedikleri belli
yastıklara konulan pamukları kabartmaktan
göremezdi annen gözlerin nasıl kan
halının dibine batırırken fırçayı
çeşmeye on litre giden minicik el
denize çuval gibi düştü sanılırlar
oysa iyi yüzer hepsi yunus
denizin altını üstünden çok sever
kaybolmayı dilerler belki
ince bir hıçkırık küçük bir lâ sesi
ürkütür ansız patikalar