“Zweig, biri Fransız, biri İngiliz, biri Rus olan bu büyük şahsiyetlerin yanında aynı derecede büyük ve yüce bir Alman yazarı için de romancı kavramını kullanabilmeyi ve buraya ekleyebilmeyi çok isterdim. Ama ne bugün de ne de geçmişte benzer derecede yüksek birini bulamıyorum.”der.
Herkese merhaba,
Balzac, Dickens, Dostoyevski...
Bu üç romancının her birinin kendine ait bir alanı vardır.
Balzac toplum dünyasını, Dickens aile dünyasını, Dostoyevski bireyin ve insanlığın dünyasını anlatır kitaplarında.
Zweig kitabın üçte birini Balzac ve Dickens’e ayırırken kitabın üçte ikisini Dostoyevski’ye ayırmış ve Başlangıç, Yüzü, Hayatının trajedisi, Kaderinin anlamı, Dostoyevski’nin insanları, Gerçekçilik ve fantastik, Mimari ve Tutku, Sınırları aşan, Tanrı eziyeti, Vita Triumphatrix/hayatın zaferi adı altında bölümler halinde tutku dolu bu adamı anlatmış, iyi ki uzun uzun anlatmış.
Dostoyevski benim favorim olduğundan keyifle aynı zamanda da hüzünle okudum acıyla dolu hayatını.
Hakikati, sınırlı varoluşunun dolaysız gerçekliğini arayan insan olarak ve sanatçı olarakta evrenin dolaysız cevherini arayan Dostoyevski, “Tanrı bana bütün hayatım boyunca eziyet etti der” acılarla dolu bir hayata başka ne denirdi ki?
Kitapta bir çok yazarın ve kitapların adı geçmekte olup, Zweig‘ in de mükemmel kaleminden yazarların karanlık yanlarını da ortaya çıkardığı üç mükemmel romancıyı okumak tek kelime ile şahaneydi. Sayfalarda işaretlemediğim yer kalmadı gibi, ama maalesef buraya sığdıramadım. Gerçekten çok değerli bir eser dökmüş ortaya, hepimize...
Kesinlikle öneririm, kitap ve sevgiyle kalın.
Cengiz Aytmatov yazıyorsa bu elbette mümkün. Matematik Bilimi’nin yapamadığını sihirli bir dokunuşla ‘’Edebiyat’’ yapar. Edebiyat, tam da bu noktada