"Doğrusu senden daha tuhaf bir kız görmedim." dedi annesi.
"Bak bu daha güzel işte." diye cevap verdi Sofie. "Bütün insanlar tuhaftır biraz. Ben bir insanım, dolayısıyla ben de biraz tuhafım. Ben tek kızınım, öyleyse en tuhaf kızın da benim."
"Kim olduğunu bilememesi tuhaf değil miydi? Ya kendi görünüşünü belirleyememek biraz fazla kaçmıyor muydu? Sanki beşiğinde gelip bulmuştu bu görünüş onu. Arkadaşlarını seçebilirdi belki, ama kendisini seçememişti. Hattâ insan olmaya bile karar vermiş değildi."