Zeynep
@zynpp_
İşaretli ve yarım
24 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Her şeyi kendi haline bırakmanın, hayatın bana cömertçe sunduğu zevk ve mutlulukların tadını telaşlanmadan çıkarmanın en iyi şey olduğu sonucuna vardım.
Onun için aşk, bir insanın uğruna bütün hayatını verebileceği, her şeyi göze alabileceği bir şeydi, evet. Ama hayatta da bir kere olurdu ancak.’
Bana yalan söylediğinden eminim," dedi Füsun. "Bana olan saygın çabuk tükendi."
"Bana yalan söylemeni isterdim aslında... Çünkü insan ancak kaybetmekten çok korktuğu bir şey için yalan söyler."
Okur Takip Önerileri
Az sonra Füsun'u göreceğimin bilinci, kafamın bir köşesinden bütün ruhuma bir mutluluk olarak yayılıyordu.
“Seni öldürmek islerdim aslında," deyip kalktı.
"Çünkü seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun."
Çok güzeldi. Sırf onu uzaktan olsun biraz görmek bile, içimi mutluluk ve heyecanla dolduruyordu.
Zehir katılmış bir içki gibiydiler: Şarkıların her bir sözcüğünde o vardı.
İki ateş arasında savunmasız kaldığımı hissediyordum:
Yavrucuğum, bu dünyada yalnızız.
Konu ne olursa olsun yazılarımı onun için yazıyordum, yazılarımda onun için gülüyor, onun için ağlıyordum; her bir sözcükle hayatımdan bir parça gidiyordu.
Müzik konusundaki zevklerim bir çıkmaza girdiğinde, kendimi geri kalmış ve yaşlanmış buldum, sonra da kalbimi bahtıma ne çıkarsa onun güzelliğine bıraktım.
O kadar iyi kalpliydi ki şeytan bile acırdı ona.
Şoför beni uyardı: "Dikkatli olun, beyefendi, o evde adam öldürürler." "Aşk uğrunaysa ziyanı yok," diye karşılık verdim.