Yazarın ilk okuduğum kitabıydı. Yer yer çok heyecanlı ama maalesef yer yer de inanılmaz sıkıcıydı. Yine de 600 sayfalık kitabı bitirebildiğime göre dili yeterince akıcı diyebiliriz. Fransada o dönemdeki salon ortamını, baloları, uzun yemek sohbetlerini merak ediyorsanız sevebilirsiniz. Dönemin siyasi ve toplumsal yapısına ışık tutan bir eser. Başkahramanımız olan Julien bir taşralı olarak soyluların arasında onlardan tiksinerek çalışıyor. Din adamı olarak yükselme isteği ise inançlı olmasından değil, hırslı olmasından geliyor. Kitap boyunca ruhundaki erdem ve hırs çatışmasını görüyoruz. Aşık olduğu kadınlara bile bir "başarı" gözüyle bakıyor, sevgisine karşılık verildiğinde oyunu kazandığını düşünüyor. Bu durum okuyucu olarak karaktere antipati duymamızı sağlasa da, Julien'in yaşında olan ve böyle bir kişiliğe sahip bir insan için çok gerçekçi. Başka karakterlerin aşklarının da gurur ve erdemle çatışmasını, ruh hallerinde değişimleri görüyoruz. Bu açıdan karakter tahlilleri çok başarılı ve realist.
-spoiler-
Fakat ne yalan söyleyeyim, her ne kadar Julien'i anlayabilsem de bu hazin sonu hak ettiğini düşünüyorum. Hiç üzülmedim açıkçası. Aynı şekilde Mathilde karakteri de hatalarının bedelini ödedi. Tek üzüldüğüm karakter bir çocuk kadar saf olan temiz ruhlu kadın, Madam de Renal :(
-spoiler-
