Emre
@1Breuer
Kalite kontrol
OMÜ pathology
Samsun
41 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Gerekirse senin için seve
seve ölebilirim.
İnsan nelere alışmazdı. Fakat kalbinde gizliden gizliye beliren duyguları boğsa bile hayal gücünün kanatlarını koparamazdı.
Sayfa 591Kitabı okudu
Çoraplarını kendin giymeyi bilmiyordun. Şimdi de nasıl yaşayacağını bilmiyorsun.
Okur Takip Önerileri
— Ah! Bu hayat, dedi.
— Nesi varmış bu hayatın?
— İnsana rahat vermiyor.Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem... Hiç kalkmadan...
Hayır seni unutmadı, unutacağını da sanma. Olga öyle kadınlardan değildir.
"Kimse insanın karnındakini görmez ve
dedikodusunu etmez, ama kalın bir saat zinciri, yeni bir ceket, parlak kunduralar herkesin diline düşer."
Sayfa 544Kitabı okudu
Düşünceleri gökte, birbirine bağlanmadan, başıboş dolaşan bulutlar gibiydi. Hiçbirine hâkim olamıyordu. Kalbi ölmüş; bir an için hayatının akışı durmuştu.
Sayfa 537Kitabı okudu
Ne günah işledin? İyi yüreklisin; zekisin; duygulusun, soylusun. Ama gene de eriyip gidiyorsun. Seni için için yiyen nedir? Bu hastalığın bir adı yok mu?
Sayfa 536Kitabı okudu
"Dünya' yı diyorum" N tarafa serelim ablam
Sen iyisin, dürüst bir insansın İlya.
Duygulusun. Ama bir kumru gibi.
Başını kanadının altına sokuyor ve öylece kalıyorsun. Bütün hayatını tavan arasında ötmekle geçirebilirsin. Ama ben öyle
değilim. Bu kadarı bana yetmez. Ben başka şeyler istiyorum.
Ama nedir bu şeyler bilmiyorum. Sense bana neyi aradığımı söyleyemezsin. İstediğim şefkat değil ki benim... Onu herkes verebilir.
Oblomov'un bacakları hiç tutmaz oldu. Bir koltuğa yığıldı.
Ben gelecek için değil, geçmiş için ağlıyorum. Her şey gitti, uzaklaştı. Ağlayan ben değilim.
Hatıralarım ağlıyor. Yaz ayları... Park... Hatırlıyor musun? Bu hatıralar kalbimi dolduruyor. Onları koparmak acı, pek acı!
Sayfa 534Kitabı okudu
Beni seviyorsan benden ayrılma; beni olduğum gibi kabul et. İyi taraflarımı sev.
Sayfa 534Kitabı okudu
Geleceğimiz bu olacaktı değil mi? Sen buna hayat mı diyorsun?
Sayfa 533Kitabı okudu
Artık hiçbir şey yapmayacağım; bir adım atmayacağım; parka bile
gitmeyeceğim.
Hepsi boş; sen ölmüşsün.
— Benden nefret etmeyecek misin?
Olga hafif bir sesle:
— Niçin nefret edeyim? Dedi.
— Her şey için. Sana yaptıklarım için.
— Bana ne yaptın?
— Seni sevdim. Bu bir hakaret sayılır.
Hayır ama becerikli bir adama benziyor. Hem de evinde oturuyorum. Beni aldatmaktan utanır.