Örtün, evet ey felâket sahnesi... örtün artik ey şehir;
örtün, ve sonsuz uyu, ey dünyanın koca kahbesi!
Ey debdebeler, tantanalar, şanlar, alaylar;
Kaatil kuleler, kal'ali ve zindanlı saraylar.
Ey hâtıraların kurşun kaplı kumbetlerini andıran, câmiler;
ey bağlanmış birer dev gibi duran mağrur sütunlar ki,
geçmisleri geleceklere anlatmaya memurdur; ey dişleri düşmüş, sırıtan sur kafilesi.