“ Şunu fark ettim ben artık hiçbir kaosun , kavganın , tartışmanın ortasında duramıyorum . Eğer imkanım varsa öyle ortamlardan hemen uzaklaşıyorum .
İnsanlara bir şeyleri kanıtlamak , kendimi kabul ettirmek gibi iddialarım yok .
Ben sessizliği , uysallığı , kendi halindeliği savunuyorum .”
Bir insanın gülümsemesi onun mutlu olduğu anlamına gelmez, tıpkı ağlamasının üzgün olduğu anlamına gelmediği gibi. Yüzlerimiz de dillerimiz kadar çok yalan söyler .
İnsan belli bi zamandan sonra
Boş muhabbeti , sırf ortam bozulmasın diye
Sevmediği insanlara tahammül etmeyi gerçekten kaldıramıyor .
Bu yüzden çevremi küçülttüm ve çok insan çıkardım hayatımdan.
İnsanın azı özü en güzeli .
Sonra bir bakmışsın tüm taşlar yerine oturmuş , kafanda her şey sakinleşmiş , oluruna varmış . Zaten ne yapsan da oluruna varırmış __ Sadece zamanı var …