Özlem| E'lir
@Acapella
"Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski"
3 Kasım
334 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Norma bizim bahçemizde bir çiçek gibi açtığında, ben yabani bir ot olmuştum. Sadece kimsenin beni görmediği köşelerde ve karanlık yerlerde yaşamama izin verilecekti.
Sayfa 179Kitabı okudu
Ben bir dâhi miydim? Sanmıyorum. En azından henüz değil. Burt'ün eğitim jargonunun örtmeceleriyle alay etmek için söylediği gibi, ben istisnaiyim. Bu, (bir zamanlar parlak ve geri zekalı anlamında kullanılan) üstün yetenekli ve yoksun gibi mahkûm edici yaftalardan daha demokratik bir deyim. Eminim ki, ne anlama geldiğini insanlar kavramaya başladığı vakit, istisnai sözcüğünü de değiştireceklerdir. Buradaki fikir şu: Bir terimi ancak ve ancak hiç kimse onun ne anlama geldiğini anlamadığı müddetçe kullanın. İstisnai, spektrumun her iki ucuna da atıfta bulunuyor, demek ki ben tüm hayatım boyunca istisnai olmuştum.
Sayfa 163Kitabı okudu
Dünyada çok ama çok kitap çeşidi vardır. Böyle olması da anlaşılır bir şeydir. Çünkü çok ama çok insan çeşidi vardır ve herkes farklı bir şey okumak ister. Örneğin, küçük çocukların başına korkunç şeylerin geldiği öyküleri okumaktan nefret edenler bu kitabı derhal ellerinden bırakmalıdır. Ama hukukla ilgili bir kitabı hemen hiç kimse okumaktan hoşlanmaz. Hukuk kitapları çok uzun, çok sıkıcı ve çok zor okunur olmakla nam salmıştır. Bir çok avukatın tomarla para kazanmasının bir nedeni de budur. Para uzun, sıkıcı ve zor anlaşılır kitapları okumayı sağlayan bir teşviktir.
Sayfa 83Kitabı okudu
Eğer, çok ama çok şanslı biri değilseniz, hayatınızda sizi ağlatan olayları hiç kuşkusuz yaşamışsınızdır. O hâlde çok ama çok şanslı biri değilseniz, şöyle uzun bir süre güzelce ağlamanın çoğu kez insana bir rahatlama duygusu verdiğini biliyor olmalısınız
Çok güçlü bir büyücü, bütün bir ülkeyi yok etmek ister, o ülke halkından herkesin su çektiği bir kuyuya sihirli bir madde atar. Kuyunun suyunu kim çekerse delirecektir.
Ertesi sabah herkes kuyudan su çekip içer, hepsi de delirir. Yalnızca kraliyet ailesi, kendilerine ait özel bir kuyudan su çektiklerinden, büyücü de o kuyuyu zehirlemeyi beceremediğinden delirmezler. Tabi kral çok kaygılanır, halkının sağlığını ve güvenliğini sağlamak için bir dizi emir verir. Ancak polisler ve müfettişler de halkın içtiği sudan içmiş olduklarından, kralın emirlerini saçma bulur, uygulamazlar.
Ülkede yaşayanlar kralın emirlerini duyduklarında onun çıldırdığına inanırlar, hep birlikte şatosunun önünde toplanıp tacını ve tahtını bırakması için gösteriler yaparlar. Umutsuzluk içindeki kral tahtından inmeye hazırlanırken kraliçe ona engel olarak der ki 'Gel, biz de o kuyunun suyundan içelim, o zaman biz de onlar gibi oluruz.'
Ve öyle yaparlar. Kral ile kraliçe de cinnet suyunu içip anında saçma sapan konuşmaya başlarlar. Bu durumda halk taşkınlığından dolayı pişman olur; öyle ya madem kral bu kadar bilgece konuşuyor, onu alaşağı etmenin bir anlamı yoktur.
Ülkede barış ve huzur yeniden hüküm sürer, bu halk komşularından epeyce farklı bir hayat tarzı benimsemiştir ama kral ölümüne dek ülkesini yönetebilmiştir.
Taştan fışkıran bir pınar ol, suyu tutan bir kuyu değil.
