"Bu anlatı bence dünyanın en güzel anlatısıdır (…) İşte şimdi şurada, Villon'un, Hugo'nun, Baudelaire'in Paris'i, kralların ve devrimlerin Paris'i, ressamların yüzyıllık Paris'i olmakla övünen; her taşı ya bir tarih ya bir söylence anımsatan şu Paris'te, her şarkıda söylendiği gibi, öyle çok aşk yaşanmış ki, hangisini alacağımı bilemiyorum. Her şeyi görmüş geçirmiş, okumuş şu
Paris'te Werther, Bérénice, Antoine ve Kleopatra, Manon Lescaut, Duygusal Eğitim, Dominique hepsi birdenbire gözümden düşüverdi. Çünkü ben Cemile'yi okudum. Roméo ve Juliette, Paolo ve Francesca, Hernani ve Dona Sol, artık bunların hiçbiri gözümde değil”
Louis Aragon