Miyase Sertbarut'un genelde yazılarını bundan daha karışık olarak hatırlıyordum, uzun süre okumamıştım kitaplarını ama, Sisin Sakladıkları, (eğer ikincisi de böyleyse) çok sade bir hikaye, ve düz bir kurgusu var. Evet, bir çocuk kitabından bir başyapıt beklemiyorum, ama üzerine çalışılırsa Kapiland'ın Kobayları'nın hikayesi gibi olabilir.
(Ağır olmasa da: SPOILER)
Hazır demişken konuşuyum, Kapilan'ın Kobayları serisi, bu kitaba gayet de açık olarak bağlantılı. Bence fikir olarak temelini oluşturmuş olabilir 2014 yılında çıkmış olan serinin. KK'nin hikayesi gayet birden fazla hikaye barındıran, ve karakterlerin gerçekten arkasında bir motivasyonu olduğunu gösteriyordu. 2004'de çıkmış SS, b ütün sorunları yanında bence eğer farklı bir yönden daha fazla karakterle yapılsa güzel olabilirdi. Çocuk adamlar misal, daha çok bir yetişkinin vücudunda bir çocuk olmanın getirdiği üzgünlüğe dalabilirdik, onun yerine kitabın yarısı, iki ergenin kavgasıyla geçiyor, Mavi Karga kendisini çok sansa da, kendisinin şımarmış bir ergenden bir farkı olmadığını neredeyse hiç fark etmiyor. İlay'ın karakterini tuvale boya atıp da anlatabilirim, ve Fuat ise ChatGPT tarafından yazılmış bir robot gibi bir duygusal dünyaya sahip. Kutsiye Teyze'mizin tek karakteristik özelliğinin ise traktör sürebilmesi ve biraz da olsa şüpheli olması. Onun yanında bütün kitapta Dabbeymişçesine suçlanan Kadir Bey'i, veya (nedense bir şeyi var bu kadının bu insanlarla ya) Fİnlandiya'lı adam hakkında bile konuşmuyorum.
Kitabı okuyun, ama okurken de bunun sadece çocukların bir haftasını doldurmak için yazıldığını unutmayın.
